Bah

Programma: businesskaartje brengen naar Sera Me Hospital voor Geshe Lobsang en Karma Lobsang. Ondertussen had de hele Ladang een afspraak gepland dat ik een keer door een Tibetaanse dokter zou worden onderzocht. Vervolgens microkrediet tekenen. Er volgen zeker ergens nog een keer momo’s ik kan de Ladang niet verlaten zonder …..

Er werd uitgebreid gediscussieerd of ik niet een voorkeursbehandeling zou krijgen zodat ik niet in de rij zou hoeven staan. Maar er was nog geen rij want ik was al binnen toen de deur nog dicht was. Handig hoe zij met dit soort dilemma’s omgaan. Dokter Tenzin Woeser (niet verwisselen met ondeugend zoontje van Trinlay Nyima) sprak Engels. Toch wel indrukwekkend hoe zoiets loopt, hij luisterde/voelde eerst 10 minuten aan mijn pols en wist vervolgens zowat mij hele ziektegeschiedenis te vertellen met een gedetailleerdheid waar je wel stil van werd. Nu heb ik gelukkig niet veel maar de afgelopen jaren zijn er door mijn rugafwijkingen wel wat beperkingen en ongemakken geweest. De precisie waarmee hij dit beschreef, hoe deze onderling gekoppeld waren en wanneer welke klachten opspelen was ….. gewoon indrukwekkend. Precies wat ontbreekt bij ons betekenisverlenend systeem. Zijn advies, let wel hij gaf een advies (twee kantjes schreef hij vol), was herkenbaar en sommige dingen deed ik al. Het lijkt ook een beetje op ouder worden en daar nog wat weinig aan toe geven, maar er was meer. Vervolgens een recept en een echte draagtas vol met pillen. Hij begon de behandeling met een soort soldeerbout waarbij hij op een twintig tal plekken op mijn rug schouders en borstbeen me een soort verbrand behandeling gaf. Hij vroeg telkens heel vriendelijk of het pijn deed. Zei ik nee dan ging hij door tot ik “~~~” zei, dan stopte hij meteen. Aku (oompje) Tsultrim Gyatso zat erbij. De hele dag voelde de rug zoals die nog nooit heeft gevoeld en zowat de hele Ladang kwam op bezoek om te ..... sissen.

Verder kwam tijdens mijn middagdutje Trinlay Nyima met Dolma en twee getuigen voor het microkrediet. Allemaal in hun beste kleren gestopt, gelukkig minder zenuwachtig. Alles heel rustig uitgelegd en Nyima vertaalde, inclusief het hele contract. Er werd goed geluisterd, er waren weinig vragen, maar dit is gewoon een vrouw die met een extra koe aan de slag wil om haar bestaan en stabiliteit te verbeteren. De getuigen hadden natuurlijk de kopie van hun identiteit niet bij zich dus die MOETEN alsnog bezorgd worden vanmiddag, regen of geen regen. Trinlay Nyima gaat meteen mee om dit te regelen want de afgelopen twee dagen was er geen elektriciteit, dus het kan nog een klus zijn om een kopieerautomaat te vinden met generator. Dit soort officiële bijeenkomsten houd ik altijd kort we hebben al een voorgesprek gehad, waarna zij enige dagen heeft kunnen nadenken. Omdat zij toen het initiatief nam had ze er al over nagedacht. Vervolgens heb ik een huisbezoek gedan waarbij alles uitgebreid werd “besproken” en gecontroleerd. Dus nu hoeft niet nog een keer alles over. Bovendien, de kinderen komen uit school en er moet een koe worden gemolken EN ik wil klaar zijn en moet nog waspoeder kopen zodat ik in Nepal er niet op uit hoef. Vanochtend alles gewassen en de hele Ladang helpt mee met drogen. Bij elk hoosbuitje rent een peloton monniken naar buiten om te zorgen dat mijn broek niet opnieuw nat regent. Ik mag vandaag niet rennen want ik ben gesoldeerd. Toen ik ze uitzwaaide, stonden aan de overkant een paar monniken te klappen en een stond een wel erg aparte koe te melken. Voel me altijd beetje opgelaten. Loop je mee naar de voordeur (alsof het mijn voordeur is) sta ik te zwaaien sta ik voor de tempel in het huis van de Rinpochee (past ook al niet).

Wat zal ik slapen in dat vliegtuig dan rennen in Delhi om die volgende vlucht te halen wetende dat je nooit weet of ze je alles laten ophalen en je daardoor je vlucht gaat missen (al 2 keer gebeurd) of je zonder bagage aankomt (al 3 keer gebeurd). Om vervolgens weer in slaap te vallen en het hele Himalaya te missen omdat je wakker schrikt van de brommende motoren als de wielen uitklappen (al 3 keer gebeurd) en je kijk recht in de schots en scheef staande nieuwbouwwijken van Kathmandu, of was het nog Patan (de concurrent). Om vervolgens te kijken of je Phuntsok Chokyiling kunt zien (het klooster in Nepal) alle keren gelukt (7 keer).

Wat rest ….. afscheid gaan nemen (Rinpochee) of ze kwamen afscheid nemen. Hier vertel ik niks van want dat doet alleen maar afbreuk. Weer een jaartje maar ja op naar Nepal naar een oude vriend, jouw vriend zoals ze hier zeggen, Tsering Choephel al vele levens.

Het kan enige dagen duren voordat er weer een blog komt omdat de internetverbinding in het klooster een meer telepathisch karakter heeft. De digitale variant is ziek en heeft zoveel virussen dat tot nu toe geen remedie effectief is. Mogelijk krijgen jullie ze allemaal nadat ik terug ben in Nederland. In dat geval wens ik jullie dan veel sterkte.

Groet Paul

Heb een bult op mijn kop Zijne Eminentie Tritul Rinpochee de 23 reincarnatie van .... knalde te hard met zijn kop tegen mijn kop toen we afscheid namen.