Hier in Nepal is stroom geen vanzelfsprekende zaak. Soms is het er,
dan is het ineens weer weg. Dat betekent dat we de blog in kleine
stukjes schrijven. Als de stroom dan net tijdens het typen van de
laatste zin wegvalt, is er in ieder geval niet al te veel tekst weg.
Het is nog vakantie voor de monniken hier in het klooster, omdat het net Nieuwjaar is geweest. Dat betekent dat er gevoetbald en gevolleybald wordt, en (vooral) veel voor de tv gehangen. Gisterenavond klonken de klanken van Tibetaanse tophits door naar boven, en vandaag hoor ik het geluid van een speelfilm doorklinken, waarin het niet altijd even vredelievend toe lijkt te gaan. Maar mogelijk komt dat doordat ik het plaatselijke idioom en de bijbehorende klanken niet echt beheers.
Vandaag zijn we eerst maar eens een kijkje gaan nemen in de stad, gegidst door de goed Engelssprekende monnik Gelek Nyima. Verschillende tempels en stupa's bekeken en geleerd hoe je een straat moet oversteken in een miljoenenstad zonder stoplichten. Geprobeerd enige lijn te ontdekken in de verkeersregels, maar meer dan dat het niet de bedoeling is dat je voor wat dan ook stopt, werd me niet duidelijk. Ook als overstekende voetganger moet je die stelregel hanteren en dat is de eerste dag in ieder geval helemaal goed gegaan.
Bij terugkomst in het klooster hebben we de gelegenheid te baat genomen om de vrijetijds-bezigheden van de monnikjes te filmen en nu zitten Paul en Renate met de mensen van het klooster het programma voor morgen en de rest van de week te bespreken. Er moet een goed overzicht van het dagelijkse leven gefilmd kunnen worden, in tamelijk korte tijd, dus is het nodig om precies te weten wanneer er waar gefilmd gaat worden.
Natafelen met vlnr Mieke, Gelek Myima, een Taiwanese gast, hoofd van de huishouding Tsering Choephel, de andere Taiwanese gast, Paul en Renate.
Het is nog vakantie voor de monniken hier in het klooster, omdat het net Nieuwjaar is geweest. Dat betekent dat er gevoetbald en gevolleybald wordt, en (vooral) veel voor de tv gehangen. Gisterenavond klonken de klanken van Tibetaanse tophits door naar boven, en vandaag hoor ik het geluid van een speelfilm doorklinken, waarin het niet altijd even vredelievend toe lijkt te gaan. Maar mogelijk komt dat doordat ik het plaatselijke idioom en de bijbehorende klanken niet echt beheers.
Vandaag zijn we eerst maar eens een kijkje gaan nemen in de stad, gegidst door de goed Engelssprekende monnik Gelek Nyima. Verschillende tempels en stupa's bekeken en geleerd hoe je een straat moet oversteken in een miljoenenstad zonder stoplichten. Geprobeerd enige lijn te ontdekken in de verkeersregels, maar meer dan dat het niet de bedoeling is dat je voor wat dan ook stopt, werd me niet duidelijk. Ook als overstekende voetganger moet je die stelregel hanteren en dat is de eerste dag in ieder geval helemaal goed gegaan.
Bij terugkomst in het klooster hebben we de gelegenheid te baat genomen om de vrijetijds-bezigheden van de monnikjes te filmen en nu zitten Paul en Renate met de mensen van het klooster het programma voor morgen en de rest van de week te bespreken. Er moet een goed overzicht van het dagelijkse leven gefilmd kunnen worden, in tamelijk korte tijd, dus is het nodig om precies te weten wanneer er waar gefilmd gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.