tag:blogger.com,1999:blog-19485285118054706612024-02-21T03:32:21.334+01:00Stichting Chenrezig NederlandEen kleinschalige organisatie die zich kenmerkt door een direct contact tussen het bestuur en de medewerkers in Nederland en de medewerkers en doelgroep in India en Nepal. De Stichting richt zich op de (financiële) ondersteuning van Tibetaanse vluchtelingen in het zuiden van India en Kathmandu in Nepal.
Alle informatie vindt u op www.chenrezig.nl. Met een klik op het logo hieronder gaat u meteen naar onze website.Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.comBlogger44125tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-49512720920115356702015-12-07T13:09:00.001+01:002015-12-07T13:09:14.406+01:00Verbouwing Gosok Ladang Sera Me India<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Vanaf 1996 wijzigde het klooster Sera Me en het huishouden Gosok Ladang aanzienlijk van een klooster met 3000 monniken naar nu 7500 monniken en van een huishouden met 60 monniken naar nu ongeveer 300 monniken. Lag het accent vanaf het begin in dit klooster op de studie (20 jaar) maar stagneerde dit vaak door ernstige geld tekorten en gebrek aan medische hulp tot zelfs basale levensbehoeften als een bed en eten. Nu is dit mede door zeer grote schenkingen vanuit Taiwan uitgegroeid tot een van de voornaamste centra op de wereld waar men boeddhistische filosofie kan studeren. Een groter verschil dan met Nepal is bijna niet voor te stellen. Sponsoren moeten zich realiseren dat de sponsoring van beide kloosters een volstrekt ander karakter kent. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ter illustratie Gosok Ladang in 1996 en 2015.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEjUWid04pa5TyFFfm8AIMBA7-2YlE78guvUuASRntZ7r0TNemCgc_Qi3M79Xq7gAl57kUcrT7z3idHopOLxOfClIxMXXx877F-D9-f3RVG_7I3MJXi_FzTXnuWeXde8btYchWtxtUPgo/s1600/006.SCN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEjUWid04pa5TyFFfm8AIMBA7-2YlE78guvUuASRntZ7r0TNemCgc_Qi3M79Xq7gAl57kUcrT7z3idHopOLxOfClIxMXXx877F-D9-f3RVG_7I3MJXi_FzTXnuWeXde8btYchWtxtUPgo/s320/006.SCN.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Centraal gebouw Gosok Ladang met woon en werkvertrekken Gosok Rinpochee en werkcomittee en gebedsruimte (1996)</td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29tkTINyWrXD2n2_W8IFuE3wmBpmBY1TEA9RtpM1rQL3DoyXyh_Yf85E9A9vPzFTFmxc6vi_H3QJNPKsiv7ZNQNPwEwHLfFgAzr4domualqO74ziw3M4M1bIVagsaYUidEpkxWug9nb0/s1600/007.SCN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29tkTINyWrXD2n2_W8IFuE3wmBpmBY1TEA9RtpM1rQL3DoyXyh_Yf85E9A9vPzFTFmxc6vi_H3QJNPKsiv7ZNQNPwEwHLfFgAzr4domualqO74ziw3M4M1bIVagsaYUidEpkxWug9nb0/s320/007.SCN.jpg" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12.8px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Oude monniksverblijven Gosok Ladang met eerste nieuwbouw (2002)</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4LuDgNaLhTwnVA4hmBfEEgTuBPphorNjwtTC1qIxeCYJ4AbWKHXyKDLOWh6pgAZzcJUHao8tePcoKT4mxjdWMIR68Y9P7QFQG5gmB6tJFO8NhNdiI7hAcN7RonkwozRkGKyE9crnAPP0/s1600/10.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4LuDgNaLhTwnVA4hmBfEEgTuBPphorNjwtTC1qIxeCYJ4AbWKHXyKDLOWh6pgAZzcJUHao8tePcoKT4mxjdWMIR68Y9P7QFQG5gmB6tJFO8NhNdiI7hAcN7RonkwozRkGKyE9crnAPP0/s320/10.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Gosok Ladang monniksverblijven (2004)</span></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgobDo7c1__Dge25av5kzxV6uWROIzKpu1HfjL1tdaMnm9pHVqEej4a9Vr83m0GnhyphenhyphencQWg6hezdvjxRCatHJhhDf7LRBHkncvqXWZ-GJW5KtjyHaDdk3WyvTOoM0W1rzEFBknl9ccRRpCQ/s1600/63.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgobDo7c1__Dge25av5kzxV6uWROIzKpu1HfjL1tdaMnm9pHVqEej4a9Vr83m0GnhyphenhyphencQWg6hezdvjxRCatHJhhDf7LRBHkncvqXWZ-GJW5KtjyHaDdk3WyvTOoM0W1rzEFBknl9ccRRpCQ/s320/63.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12.8px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Centraal gebouw Gosok Ladang met vertrekken werkcommitte en Gosok Rinpochee (2005)<br /><br /></span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn65nGWRabF8MwobdQldfr5hEGuT3r02i0U7qqhK1-Ds1-IhAcIkBMc0Sqi-LVUgliFxURiXdiQWjg_32YvRlQ46J0eAUE_StkzB4-JlD4zAAzZ84HII7jUbix9w2JIoVrD_dwS17l_TA/s1600/IMG_5338.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn65nGWRabF8MwobdQldfr5hEGuT3r02i0U7qqhK1-Ds1-IhAcIkBMc0Sqi-LVUgliFxURiXdiQWjg_32YvRlQ46J0eAUE_StkzB4-JlD4zAAzZ84HII7jUbix9w2JIoVrD_dwS17l_TA/s320/IMG_5338.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Deel monniksverblijven met studeer plekken op het dak 2015</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyt2abyy3krDlZ5Zl9yZXd6zLZYiIXDxBomdD_qNoQCQUxsg2AtxOzQU9QF1a-N9-Z4T8qVlCfA34A-IDRrAOvm9FDKDvSD8_IXpL-iHPwWVp_zAXXxeGa1ZEol1jNyZyhQdlNgpFJRh4/s320/IMG_5340.JPG" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="320" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Centrale gebouw Gosok Ladang met bijgebouwen en Yangteen Ladang 2015</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyt2abyy3krDlZ5Zl9yZXd6zLZYiIXDxBomdD_qNoQCQUxsg2AtxOzQU9QF1a-N9-Z4T8qVlCfA34A-IDRrAOvm9FDKDvSD8_IXpL-iHPwWVp_zAXXxeGa1ZEol1jNyZyhQdlNgpFJRh4/s1600/IMG_5340.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_qdipDWQM9Y4k8e-sKDpNpA4p8GvTu5jt-nSMT4Nn8CPrQnUbqO5pNh_T3AAjmUL4xrb4T3bI9Mnrn53ZZYnS_ajkFN0Nv8psGVVqKM6tSYF8oojmmNVQsvoOvLJt2uREjDEI0NLcHGg/s1600/IMG_5342.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_qdipDWQM9Y4k8e-sKDpNpA4p8GvTu5jt-nSMT4Nn8CPrQnUbqO5pNh_T3AAjmUL4xrb4T3bI9Mnrn53ZZYnS_ajkFN0Nv8psGVVqKM6tSYF8oojmmNVQsvoOvLJt2uREjDEI0NLcHGg/s320/IMG_5342.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Centrale plein met hoofdgebouwen en keuken met wederom monniksverblijven 2015</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-27961746880917778492015-12-07T12:35:00.001+01:002015-12-07T13:37:47.495+01:00Gas tekort Nepal<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Nepal kent geen aardgasleidingen alles verloopt via kleine losse gastanken, Voor een groot deel van het koken in de centrale vallei met de drie koningsteden gebruikt men deze gastanken.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Door tekorten moet men noodgedwongen weer overschakelen op houtkachels of houtkool. Dit resulteert dat de hele Kathmandu vallei door de winter gehuld is in een dikke smog. Er zijn dagen dat men vanuit het klooster de poort niet kan zien. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ingesloten enkele foto's van de distributie. </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Een tank per week per geregistreerd gastank ID (kleine monnikjes samenvoegen worden niet erkend als een gastank ID).</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Tibetanen zijn gewend zeer spaarzaam met kook energie om te gaan omdat grote delen van Tibet geen bomen kent (hout).</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Er zijn de afgelopen maand meerdere malen vechtpartijen uitgebroken tussen Nepali's onderandere op deze distributie plaatsen, waarbij het leger werd ingezet.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQvrJW6FRJ-t1oeMMUKrL18mbrq1K6qJQRCW7kXU57MAmpKLWne0f2tG0P6nQymIDXwb40iOpelvfX0hXt6VOi-PP0hdtPazIafKMd70ElVY6me5STRj6GPWcvTUKt045nr3aiBUfPNkY/s1600/5.jpg" imageanchor="1" style="display: inline !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQvrJW6FRJ-t1oeMMUKrL18mbrq1K6qJQRCW7kXU57MAmpKLWne0f2tG0P6nQymIDXwb40iOpelvfX0hXt6VOi-PP0hdtPazIafKMd70ElVY6me5STRj6GPWcvTUKt045nr3aiBUfPNkY/s320/5.jpg" width="320" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcsjeyM7d88bqhQBGZrndjVY3JBL2sTWFmcMhkK6-Aww3WLasGEF9VNLW4GNsNsTK7a9j4Dv3hAKl_zbeZGWlJ6zE42nRCimEo031bMm__1Vv0J0xrOQGP7vN0rMMxUU5OxY22BuOM_i4/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcsjeyM7d88bqhQBGZrndjVY3JBL2sTWFmcMhkK6-Aww3WLasGEF9VNLW4GNsNsTK7a9j4Dv3hAKl_zbeZGWlJ6zE42nRCimEo031bMm__1Vv0J0xrOQGP7vN0rMMxUU5OxY22BuOM_i4/s320/1.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxbkc8nzLRtthjz8qnyASxoarQPOfQ5MCqQsVXwj4UG0PrcjJE9MMzwTijN9NHTbT_SSe2SxVaqYYjlwGp_0itCi1gFUknYhPQav1dj3cgP0yykYDPXWBdOxJhhIK1D7_MMutaO0nWI4w/s1600/6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxbkc8nzLRtthjz8qnyASxoarQPOfQ5MCqQsVXwj4UG0PrcjJE9MMzwTijN9NHTbT_SSe2SxVaqYYjlwGp_0itCi1gFUknYhPQav1dj3cgP0yykYDPXWBdOxJhhIK1D7_MMutaO0nWI4w/s320/6.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUuAkMshCyw8zeLauRssGBXjlShG7PI-RKvDDgledfJYQiyGa8IgNbVpe5Wbtv8SZH41MmmC_HlTIJRxh_A4zMtRJrN9DLDt9hkL7LrFr-IotluN6fybXR9uhPHZHDfbPeAwR3Do2sHDY/s1600/8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUuAkMshCyw8zeLauRssGBXjlShG7PI-RKvDDgledfJYQiyGa8IgNbVpe5Wbtv8SZH41MmmC_HlTIJRxh_A4zMtRJrN9DLDt9hkL7LrFr-IotluN6fybXR9uhPHZHDfbPeAwR3Do2sHDY/s320/8.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjki6tOuOpbx51MrbbkpE-jNrlkuiYNOHHbPVe7mXK6aQH7-OrIKaeS3_-pfCzOcDSAOcrAnztFS2oFNFeYrZ5sge1yNglmVIhxX6lADc1pPQOrSgYq8UzL3NccCKODqKYwpg-K5z3VZ94/s1600/11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjki6tOuOpbx51MrbbkpE-jNrlkuiYNOHHbPVe7mXK6aQH7-OrIKaeS3_-pfCzOcDSAOcrAnztFS2oFNFeYrZ5sge1yNglmVIhxX6lADc1pPQOrSgYq8UzL3NccCKODqKYwpg-K5z3VZ94/s320/11.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-15909901498967778812015-12-07T12:14:00.002+01:002015-12-07T13:40:03.482+01:00Generator Phutnsok Chokyiling Nepal<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Informatie aan donateur Stichting KOOK in Alkmaar (schonken geld voor een generator)</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #333333;">Ingesloten de kwitantie waaruit we kunnen opmaken dat de bedragen goed zijn ontvangen en juist verdeeld. </span><span style="background-color: white; color: #333333;">Gelek Gyanthar (hoofd werkcommitte in Phuntsok Chokyiling) mailt per WeChat snel antwoorden op vragen. </span><span style="background-color: white; color: #333333;">Volgens mij heeft die Engelse les genomen wat zijn Engels is zeer sterk verbeterd (geloof ook dat als we chatten hij de antwoorden af leest van papiertje om niks te vergeten)</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;"><br /></span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">Kort een samenvatting</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">1) Nepal begint weer normaal ritme te krijgen na aardbeving, in het klooster zijn de meeste mensen na de regentijd weer terug naar vallei in bergen (deel is weg getrokken naar elders wil niet meer terug omdat het dal en alle dorpen volledig zijn weggevaagd, het duurt waarschijnlijk 20 jaar om alles weer te ontginnen)</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">2) Er is zeer veel vraag naar generatoren, deze worden alleen in India geproduceerd.</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">3) India beperkt export door beperkingen bij de grens op te leggen (volstrekt onvoorspelbaar)</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">4) Ondanks schaarste is de prijs niet gestegen</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">5) Men moet door schaarste van benzine wel zelf de benzine regelen voor het transport (750 kilometer). Dit is een vaak voorkomend probleem in Nepal (heb altijd een jerrycan benzine tijdens jaarlijks bezoek op kamer staan zodat ik in geval van nood wel op vliegveld kom). Je huurt een "kale" taxi die alleen gaat rijden als je zelf de benzine meebrengt. Vanuit het klooster hoorde ik dat men al een paar liter benzine heeft gespaard zodat ik niet hoef te lopen van en naar het vliegveld (25 kilometer)</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">6) Men evalueert iedere week de mogelijkheid om de generator te importeren en informeert mij regelmatig, ze mailen als de order geaccepteerd werd en als de generator echt in het klooster is dan krijg ik ook een extra bericht</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">7) Ze begrijpen dat ik jullie regelmatig moet informeren</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">8) Er is maar een weg vanuit Kathmandu Nepal naar India en deze is beperkt doorgankelijk deels door aard</span></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">beving en de afgelopen maanden de moesson (ALLES moet over deze weg)</span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">Als je nog vragen hebt hoor ik ze graag</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333; white-space: nowrap;">Vriendelijke groet vanuit een mistig Alkaar</span><br style="background-color: white; color: #333333;" /><br style="background-color: white; color: #333333;" /><span style="background-color: white; color: #333333;">Paul</span></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #333333;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdz2DLu-4luSHvcveJ4l0ZCZrPcvCVbGTZLJ62vZR_kq863uo5d5GYVGGeQeUcg85CByEyXRltP8-rMtzd-gpo8X6unREfkLJN1v6b2MjER-YM0j-OeMkkAS-zVFMQHDFg8N0rQtMhk8o/s1600/11937915_912935082128599_1782850178_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdz2DLu-4luSHvcveJ4l0ZCZrPcvCVbGTZLJ62vZR_kq863uo5d5GYVGGeQeUcg85CByEyXRltP8-rMtzd-gpo8X6unREfkLJN1v6b2MjER-YM0j-OeMkkAS-zVFMQHDFg8N0rQtMhk8o/s640/11937915_912935082128599_1782850178_n.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #333333;"><br /></span></span>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-31108632156390469922015-11-01T21:05:00.001+01:002015-11-02T13:22:28.219+01:00B files<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Zo,
de B Files van kinderen met een sponsor in de Bylakuppe dorpen, bestaande uit 6 grotere
dorpen en 10 New Settlement-dorpen in en bij het oerwoud zijn weer bijgewerkt en
verstuurd naar alle sponsoren.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Het
is indrukwekkend om te zien wat we door de jaren wisten te bereiken:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 18.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Gezinnen waaruit de ouders wegvielen werden bij elkaar gehouden zodat ze het huis en de woonrechten
behielden en met steun van dorp en familie de eerste jaren wisten te
overbruggen in gezamenlijkheid.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 18.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Het laten opereren van kostwinners: septumdefecten, cataract,
levertumoren en maagkanker. En er kon medicatie bij TBC en andere chronische
longaandoeningen worden betaald.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 18.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Uit elkaar gevallen gezinnen door sponsoring weer onder een dak bij
elkaar brengen waarbij vanuit de lokale gemeenschap werk en structuur werd
geboden.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 18.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Microkredieten waarbij daklozen in enkele jaren in staat waren een huisje en
eigen inkomen te genereren, vrouwen na een scheiding of overlijden van de echtgenoot een eigen bestaan konden opbouwen
of alleenstaande moeders in hun zorg voor de kinderen voldoende geld hadden om
medicijnen voor zieke kinderen te kopen en aan
het eind van de dag nog steeds geld overhielden (35 cent). Of een
beroepsmilitair na zijn carrière een bestaansminimum
te bieden door een hotel/restaurant/brommergarage te financieren (wij financierden de
hotelinboedel). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing" style="margin-left: 18.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "symbol"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: "times new roman"; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Het mooiste is echter de zekerheid die we konden geven aan velen, waaronder een meisje dat door beide ouders werd achtergelaten tussen de vuile was en het afval. Na een slecht huwelijk vertrokken de ouders, beiden met een eigen kind uit een eerder
huwelijk. En nu jaren later na eerst het overlijden van haar grootvader die
haar vond tussen de vuile was en afval, ze vervolgens haar teruggekeerde
moeder (een waarschijnlijk drugverslaafde prostituée) zag overlijden aan aids, maar zich al
die jaren gesteund voelde door die anonieme Nederlandse sponsor, is ze zich aan het
voorbereiden op het verwerven van een volledige studiebeurs medicijnenstudie. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNoSpacing">
<br /></div>
<span style="font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Nu
beginnen we aan de Microkredieten.<o:p></o:p></span></div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-78629578051527779112015-10-28T18:47:00.002+01:002015-11-02T13:00:58.517+01:00Afbouwen sponsoring Bylakuppe dorpen<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;">De afgelopen week bezig geweest met het updaten van de B files (kinderen in
Bylakuppe vluchtelingenkampen in Karnataka India). Altijd een hele klus. Daarna
volgt dat we iedereen willen informeren omdat er vaak keuzes gemaakt moeten worden.
Een tijdrovende klus omdat vaak de emailadressen niet kloppen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 115%;">Geleidelijk
aan begint duidelijk te worden dat we een goede keuze hebben gemaakt om langzaam
de sponsoring te gaan afbouwen in de Bylakuppe dorpen. Na meer dan 20 jaar begint
de noodzaak van sponsoring weg te vallen. Kon je voorheen bijna in ieder huis
wel een sponsoring starten nu zoek je soms een dag om een geschikt gezin te
vinden. De armoedecontroles <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">die</span> werden opgezet door Tenzin Yangkyi zorgen
ook dat we bijna <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ieder jaar</span> een lopende sponsoring beëindigen. Enerzijds omdat er
meer bronnen van inkomsten zijn (vaak familie in buitenland) of anderzijds men
gewoon een goed betaalde baan heeft.</span> Dat is ieder jaar weer een heel
gepuzzel. <o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;">Het
inwerken van de nieuwe veldwerker vraagt ook zo zijn aandacht. Als extra kwam
dit jaar dat er een DDoS aanval was geweest bij het ministerie van onderwijs in
New Delhi waardoor de uitreiking van alle eindexamencertificaten (1.500.000
studenten) vertraagd waren (al weken/maanden). In ieder geval waren ze nog niet
verstrekt toen de inschrijvingsdata van universiteiten werden afgesloten. Wij
hadden 5 studenten die daardoor in het ongewisse bleven of ze wel of geen
studiebeurs kregen (en wij dus de sponsoring wel of niet beëindigen).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: x-small; line-height: 115%;">ALS
EEN SPONSORING EINDIGT NEMEN WIJ VANUIT DE STICHTING ALTIJD CONTACT OP MET DE
SPONSOR.</span><o:p></o:p></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-18104216418050795512015-10-14T11:37:00.003+02:002015-10-28T18:54:26.375+01:00DDoS aanval<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Begonnen met de update voor de sponsoren van kinderen in de Bylakuppe dorpen. Tijdens het jaarlijks veldbezoek in mei van dit jaar bleek dat veel van de kinderen problemen ondervonden om zich in te schrijven voor een studie op een college of universiteit omdat door een DDoS aanval bij het ministerie van onderwijs in New Delhi de centrale registratie van schoolresultaten compleet was ontregeld. Er werden geen diploma's en rapporten verstrekt.<br />
<br />
Voor 5 studenten met een sponsor via de stichting verstreek de inschrijfdatum voor een studie omdat men geen diploma kon overleggen. Voor heel India betrof dit mogelijk 1.500.000 studenten. Het is onduidelijk of men alsnog de inschrijving weer wil openstellen. Sommige studies zijn al begonnen. Tijdens het veldbezoek waren veel studenten niet thuis maar bij de het college of de universiteit (soms 3000 kilometer ver) aan het proberen .....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9Tc0R0mDQE7zN7bYZATC1YPSDsVMuD6NFp_AvkdshTm3nmdETRX6VdA2CtQ2QiQ5oRR4TNIs_PjlgqPtzmWPyH9ppU5z5uNqV98oswIsnK2wry8Fe6e4YQgXdoqfPIEKHb3umDzEYCI/s1600/xxx+003.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh9Tc0R0mDQE7zN7bYZATC1YPSDsVMuD6NFp_AvkdshTm3nmdETRX6VdA2CtQ2QiQ5oRR4TNIs_PjlgqPtzmWPyH9ppU5z5uNqV98oswIsnK2wry8Fe6e4YQgXdoqfPIEKHb3umDzEYCI/s200/xxx+003.JPG" width="200" /></a></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-54306625259707051282015-10-12T20:07:00.001+02:002015-10-12T20:07:15.297+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Maandag wasdag<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIyLmk-F0p8U0xrOLRbj82DrWf0ccx-XKzQnUSl-JTA1MdrDFq9fjLqo3trekvwMp9NCdo_6rpjY8zyvta2qAFMJhlMdrBbAV2vAZov-_M6wu-Jjk7cPUK524dohfhu24kvI2NAl6l_DM/s1600/11121102_1453776901617468_1708824916_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIyLmk-F0p8U0xrOLRbj82DrWf0ccx-XKzQnUSl-JTA1MdrDFq9fjLqo3trekvwMp9NCdo_6rpjY8zyvta2qAFMJhlMdrBbAV2vAZov-_M6wu-Jjk7cPUK524dohfhu24kvI2NAl6l_DM/s400/11121102_1453776901617468_1708824916_n.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-85553442091172844222015-10-11T16:47:00.000+02:002015-10-11T16:47:00.686+02:00Beëindiging Facebook Groep Stichting Chenrezig Nederland<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Toen we op Facebook</span>
een groep vormden leek dat een effectieve manier om de sponsoren en donoren van
de stichting te bereiken en te informeren. Als fondswerving na de aardbeving in
Nepal wisten we in korte tijd ook een aanzienlijk bedrag te verzamelen. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Al snel bleek echter dat
een groot deel van de facebook gebruikers echter nauwelijks actief waren op
facebook. Geleidelijk aan heeft een deel zijn profiel op facebook afgesloten of
beëindigd en een substantieel deel van de sponsoren of donoren heeft geen
facebook profiel.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Zo ontstond toch weer de
behoefte de informatie voorziening van Stichting Chenrezig Nederland opnieuw te
evalueren. Elk medium: facebook, nieuwbrieven, jaarlijkse updates per email heeft
zo zijn nadelen. De wettelijk verplichte jaarverslagen en beleidsnotities geven geen
zicht op het effect van onze werkzaamheden en vormen enkel een herhaling van de
verantwoording van werkprocessen en financiële verantwoordingen. Terwijl de website <a href="http://www.chenrezig/nl">www.chenrezig/nl</a> te statisch is om updates van
details te versturen.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 115%;">Daarom een blog:</span><span style="background: white; color: #8c0095; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"> </span><a href="http://stichtingchenrezig.blogspot.nl/" target="_blank"><span style="background: white; color: #0186ba;">http://stichtingchenrezig.blogspot.nl/</span></a>.
<span style="line-height: 115%;">De komende weken krijgt iedereen bericht hierover en vanaf dan zal
de informatie voorziening via dit blog lopen. </span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Mocht men aanvullende informatie
willen kan men dat kenbaar maken via een email: <a href="mailto:gechoe@xs4all.nl">gechoe@xs4all.nl</a>. Dit kan dan naar verzoek in
de vorm van een update per mail of telefonisch gesprek.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: inherit;">Vriendelijke groet Paul</span><span style="font-size: 13.5pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-5822428011071176442015-10-05T11:18:00.003+02:002015-10-11T16:17:13.763+02:00Blog als update voor SCN<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Activering van Blog Stichting Chenrezig Nederland deze zal het medium worden met updates van de stichting. Deze zal de informatie vervangen via: nieuwsbrieven, facebook nieuwsgroepen en algemene mailberichten.</div>
Paul Vleugelshttp://www.blogger.com/profile/15139210049576252451noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-75886288553130200942013-11-06T18:59:00.000+01:002013-11-06T19:18:06.900+01:00Fotoboeken<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Met gepaste trots wil ik het resultaat van onze Nepal/Indiareis van het begin van dit jaar, in de vorm van twee fotoboeken, onder de aandacht brengen. De boeken zijn te koop voor de kostprijs plus € 5,-. Die € 5,- gaan naar Stichting Chenrezig<br />
Hieronder vind je een stukje tekst met wat achtergrondinformatie over de totstandkoming van de fotoboeken.<br />
<br />
<a href="http://blur.by/1ech3HW" target="_blank">A TOUCH OF RED</a> - Puntsok Choeling Monastery - Kathmandu, Nepal.<br />
<br />
<div style="text-align: left; width: 450px;">
<div style="display: block;">
<a href="http://blur.by/1dGNbn0" target="_blank">ASPECTS OF RED</a>: - Gosok Ladang - Sera Me - Bylakuppe, India.</div>
</div>
<br />
<div style="text-align: left; width: 450px;">
<br /></div>
Groetjes,<br />
Mieke.<br />
<br />
<br />
Begin 2013 kreeg ik de unieke gelegenheid om een week te verblijven in het Tibetaanse klooster Phuntsok Choeling in Kathmandu, Nepal, waar vooral jonge monniken wonen, en Gosok Ladang - Sera Me, een 'universiteitsklooster' in Zuid-India, waar volwassen monniken een 20-jarige filosofie-opleiding volgen. Ik had toestemming om vrijwel zonder beperkingen te fotograferen. De monniken waren geïnstrueerd hun normale dagelijkse routine te blijven volgen zonder acht te slaan op de overal opduikende fotografe. Het resultaat is een bijzondere reportage over het leven in een Tibetaans Boeddhistisch klooster: de religieuze activiteiten, de filosofische debatten, de gebedsdiensten, maar ook de huishoudelijke taken, de maaltijden, en momenten van ontspanning. Deze boeken geven een bijzonder intiem inkijkje in een cultuur die onder druk staat.<br />
<br />
<br />
Mijn grote dank gaat uit naar Z.E. Gosok Rinpoche, die toestemming gegeven heeft voor het fotograferen in zijn kloosters. En vooral ben ik veel dank verschuldigd aan Paul Vleugels, zonder wie deze reportage er niet was gekomen. Door zijn grote, consistente en zeer betrokken inzet voor de kloosters in Nepal en Zuid-India en de bewoners van de Tibetaanse vluchtelingenkampen in Zuid-India, heeft hij een heel bijzondere positie in de kloosters van Z.E. Gosok Rinpoche verworven. Hij wordt er met grote genegenheid en respect ontvangen en het is op zijn voorspraak dat Z.E. Gosok Rinpoche heeft ingestemd met het maken van fotoreportages.<br />
<br />
De ondersteuning van Tibetaanse kloosters en vluchtelingen vindt plaats via Stichting Chenrezig Nederland.<br />
Paul Vleugels richtte de stichting zo'n 15 jaar geleden op, en het is een van de zeer weinige particuliere initiatieven die het zo lang volhouden. De levensstandaard in de gesponsorde kloosters en kampen is in die 15 jaar substantieel verbeterd en de stichting heeft daaraan een belangrijke bijdrage geleverd.<br />
<br />
Op de website <a href="http://www.chenrezig.nl/">www.chenrezig.nl</a> vindt u uitgebreide informatie over de doelstelling en werkwijze van de stichting.<br />
<br />
Mieke Kupers</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-17670142182078318862013-04-19T19:18:00.003+02:002013-04-19T19:20:53.045+02:00Plaatjes kijken<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Voor de liefhebbers zijn er op een paar plaatsen foto's te bekijken:<br />
<br />
<b>Foto's van Mieke</b><br />
<ul style="text-align: left;">
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157633134560590/" target="_blank">Werkplaats van Penpa Tsering, maker van Boeddha-beelden, 9th settlement</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157633098630576/" target="_blank">Klooster Sera Mey, Gosok Ladang, India</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157633094283191/" target="_blank">Lama Camp, India</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157633025899811/" target="_blank">Ghulledahalli, India, 5th + 6th settlement</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/miquem/sets/72157633024988294/" target="_blank">Phuntsok Choling klooster, Kathmandu, Nepal</a></li>
</ul>
<br />
<br />
<b>Foto's van François</b><br />
<ul style="text-align: left;">
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/francoismique/sets/72157633009475590/" target="_blank">Kathmandu</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/francoismique/sets/72157633026341285/" target="_blank">Bylakuppe</a></li>
</ul>
<br />
<br />
<b>Foto's van Renate</b><br />
<ul style="text-align: left;">
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/irlapoutre/sets/72157633035397750/" target="_blank">Kathmandu</a></li>
<li><a href="http://www.flickr.com/photos/irlapoutre/sets/72157633072135328/" target="_blank">Bylakuppe</a></li>
</ul>
<br />
<br />
<br /></div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-47832639264308277112013-03-07T13:55:00.002+01:002013-03-07T13:55:57.939+01:00Het zit erop<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Donderdag 7 maart<br />
<br />
Inmiddels is het 7 maart en zitten we in Mysore in een hotel, waar we nog even met zijn vieren kunnen freewheelen voordat we zaterdagavond naar Bengaluru reizen om terug te vliegen naar Nederland. De stroomvoorziening liet ons de afgelopen week regelmatig in de steek, en als er wel stroom was, was er nog steeds geen internet. Vandaar dat ik vandaag een aantal updates achter elkaar heb gepost.<br />
<br />
Van dinsdag 5 maart heb ik nog de volgende tekst "klaarstaan":<br />
<br />
Het past helemaal in mijn verhaal van gisteren: terwijl Mieke en ik onze kamer al opgezocht hadden gisterenavond, bleek er tegen half 10 toch nog een puja te zijn die gefilmd kon worden. Zo viel het voornemen van de twee anderen om eens bijtijds te gaan slapen in duigen. Maar daar staan dan weer wel de nodige bruikbare filmfragmenten tegenover.<br />
Zelf heb ik er niets meer van meegekregen, behalve dan de rustgevende ritmische cadans van de gebeden. Bij de buren was ook een puja aan de gang, maar vermoedelijk met een meer afschrikwekkend doel, aangezien er ongenadig hard op bekkens geslagen en op toeters geblazen werd. Maar zelfs dat hoort zo bij de geluiden van hier dat je er niet echt wakker van ligt. Gevolg van bijtijds slapen gaan in combinatie met een te kort bed en harde matras is dat ik vroeg wakker ben. Ik besluit dan maar eens op het dak de opkomende zon te gaan bekijken. Vanaf dat hoge punt zie ik twee trekkers met aanhanger aankomen, die de poort binnenrijden en daar wachten. Over de weg langs het klooster komen verschillende andere trekkers voorbij, met de aanhanger volgeladen met monniken. Er is duidelijk iets groots aan de hand, maar ik heb nog geen idee wat. Ook "onze" trekkers worden gevuld met monnik en verdwijnen dan weer door de poort. Later hoor ik dat er een grote puja is, waarvoor zoveel mogelijk monniken worden opgetrommeld. Onze vertaler komt vragen of we hem vandaag nodig hebben. Zo'n puja betekent namelijk ook inkomen voor hem. Voor de vorige week gehouden puja hier was dat 50 roepies, maar een dienst als vandaag kan "wel tot" 200 roepies (dat is ongeveer 3 euro) opleveren. Dat willen we hem niet onthouden, dus hij gaat mee naar de gebedsdienst, waarvan iedereen pas na het avondeten terugkeert. <br />
<br />
De dinsdag en woensdag worden verder gevuld met het schieten van allerlei filmfragmenten. Alles wat we wilden hebben staat uiteindelijk dus toch op de harde schijf.<br />
<br />
Vanochtend was het weer een vroegertje. In de grote tempel van Sera Mey (niet te verwarren met de Golden Temple waarover ik eerder schreef) is een puja waaraan ook de drie monniken meedoen die we speciaal aan het volgen zijn. Dat wordt dus nog even vastgelegd.<br />
Als afsluiter van ons verblijf is het onze beurt om te tracteren. De monniken die ons de afgelopen dagen hebben begeleid, die hebben gekookt en die hebben vertaald nemen we mee voor een uitgebreide lunch in Kushalnagar. Daarna rijden zij terug naar huis en vervolgen wij onze weg naar Mysore.<br />
<br />
En daarmee zit ons werk voor de stichting er op en sluit ik dit blog voorlopig af. Als we straks thuis zijn en de foto's hebben bewerkt, zal ik nog een link plaatsen waar jullie een foto-impressie kunnen bekijken. </div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-28015780532212443602013-03-07T13:44:00.000+01:002013-03-07T13:44:23.813+01:00To plan or not to plan<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgziLg6Lf5EdDdC7usrEriOyywGRSBV_FNROOCoo6jQMVfp2_K326PxFMUtV3BkI59PKfELpPtFaWU5Mv5g-G4ddb8DRJUapEt8tkfbI2ZjpvcmEQzipiVo3WiloxBV_YXJTCznJ1Z89meJ/s1600/IMG_9967.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
Maandag 4 maart<br /><br />Bij een tante van mij hing vroeger een tegeltje in de gang: "Tob niet, 't loopt toch anders." Als kind snapte ik niet echt wat dat betekende, maar waarschijnlijk heb ik het onbewust toch opgeslagen. Een oom van de andere kant van de familie antwoordde eens toen hem gevraagd werd waarom hij niet zijn spullen in veiligheid bracht toen het huis naast het zijne in brand stond: "Ach, als u eens wist waar ik in dit leven allemaal te beroerd voor ben geweest, had u mij dit niet gevraagd." Waarmee ik maar zeggen wil dat het niet in mijn genen zit om me al te snel ergens over op te winden. Dat komt hier goed van pas. Weinig gaat hier exact zoals gezegd. Ik gebruik bewust maar niet de woorden "zoals gepland" want die suggereren een nauwgezetheid van tijdsindeling waar we geloof ik alleen in het westen last van hebben. Eerder beschreef ik al de processie die voor 11 uur "gepland" stond en om 7 uur vertrok. En daarvoor hadden we al de ervaring met de monnik in Kathmandu die vrijdag wel gefilmd wou worden, maar uiteindelijk toch maar helemaal niet. Vandaag komen we volgens afspraak om 10 uur filmen bij een les calligraferen. Helaas is de docent net vertrokken. Iedereen schijnt dat te weten behalve wij. We krijgen toestemming om een debat te filmen maar als we komen op de tijd dat het gaat beginnen is het kort daarvoor afgelopen. De terugkomst van de monniken van de ochtenpuja is ook een film-waardig ritueel, maar als we 's morgens verdekt opgesteld staan om dat vast te leggen, blijkt de puja die ochtend niet te zijn doorgegaan. In plaats daarvan was er een debat dat we mooi hadden kunnen filmen als we het geweten hadden.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgziLg6Lf5EdDdC7usrEriOyywGRSBV_FNROOCoo6jQMVfp2_K326PxFMUtV3BkI59PKfELpPtFaWU5Mv5g-G4ddb8DRJUapEt8tkfbI2ZjpvcmEQzipiVo3WiloxBV_YXJTCznJ1Z89meJ/s1600/IMG_9967.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgziLg6Lf5EdDdC7usrEriOyywGRSBV_FNROOCoo6jQMVfp2_K326PxFMUtV3BkI59PKfELpPtFaWU5Mv5g-G4ddb8DRJUapEt8tkfbI2ZjpvcmEQzipiVo3WiloxBV_YXJTCznJ1Z89meJ/s320/IMG_9967.jpg" width="320" /></a><br />Paul komt hier al zo'n 20 jaar over de vloer en kent het klappen van de zweep. Mieke heeft ook genoeg reiservaring in Azië om zich niet van de wijs te laten brengen. En ik... ik ben erfelijk (on)belast met de eigenschap om het te laten gaan zoals het gaat. Renate heeft er wel behoorlijk last van. Ze is gewend bij het maken van een reportage vooraf te plannen waar ze wanneer wat gaat schieten, dus als haar aantekenboekje voor de zoveelste keer zonder waarde blijkt staat haar gezicht op onweer. Ze heeft weliswaar een deel van haar genen van mij gekregen, maar daar zat dan vermoedelijk niet het "tob-niet/te beroerd voor-gen" bij. Misschien, of beter gezegd, hopelijk komt dat gen pas later tot ontwikkeling. In Nepal ging het niet zo heel anders, en daar is uiteindelijk het meeste wat we wilden ook op de film gekomen. Dus we gaan er maar vanuit dat dat hier ook wel goed komt. En zo niet, dan wordt het een extra uitdaging om met het wel geschoten materiaal toch het complete beeld te kunnen geven. We hadden haar beloofd dat het hier niet zo zou gaan als thuis en dat is niets te veel gezegd. <br /><br />'s Morgens heeft Mieke nog wel een groot deel van de gisteren afwezige monniken gefotografeerd. Verder kan er in de loop van de dag tijdens enkele lessen gefilmd en gefotografeerd worden. En na het avondeten krijgen we alsnog de kans om een debat vast te leggen.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-73133004028051123962013-03-07T13:41:00.000+01:002013-03-07T13:41:28.444+01:00Toch nog een microkrediet<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy0odiUDiiGR7oewKM5tZTSMbtIdee-5lFIPp5hOSDci1g8deNqGJHLlkigQVqxJ9inq1ZYRiGPijLcz4cJAZqF0acQrLryXlkCRuDpDv2sFoT-9G66JDvrEPWci0RHLy20QBCEVjwqyme/s1600/BLUP+018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3Qp966POL3yJb5dSRkGDvtGAUnfVmQnwhn9-okra3kTr2TmhUIK2fA5101V6ZapwJfCGi4X2R8KjWJlu5gGnLQ6BpjP2R5RWW2i_HWweWdzv_9Y2Mw9SQJ2qlAD2mZGkl5t4avrYvRVf/s1600/IMG_1147.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a>Zondag 3 maart<br /><br />Een portretfoto-shoot is in Gosok Ladang wat complexer dan het in Kathmandu was. De jonge monnikjes in Nepal lieten zich gedwee optrommelen. Hier in India is een deel van de monniken er simpelweg niet, probeert een aantal zich te drukken, zijn er een paar met keukendienst en zijn er meer al dan niet terechte redenen waarom ze niet komen opdagen. Wat dat betreft is het een succes te noemen dat we vanmorgen al 80 monniken hebben kunnen fotograferen. Ruim over de helft dus. Met nog 3 dagen te gaan moet het met de rest ook wel gaan lukken.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3Qp966POL3yJb5dSRkGDvtGAUnfVmQnwhn9-okra3kTr2TmhUIK2fA5101V6ZapwJfCGi4X2R8KjWJlu5gGnLQ6BpjP2R5RWW2i_HWweWdzv_9Y2Mw9SQJ2qlAD2mZGkl5t4avrYvRVf/s1600/IMG_1147.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE3Qp966POL3yJb5dSRkGDvtGAUnfVmQnwhn9-okra3kTr2TmhUIK2fA5101V6ZapwJfCGi4X2R8KjWJlu5gGnLQ6BpjP2R5RWW2i_HWweWdzv_9Y2Mw9SQJ2qlAD2mZGkl5t4avrYvRVf/s320/IMG_1147.jpg" width="320" /></a><br />Paul is uitgenodigd voor de lunch bij de veldwerker in kamp 2 en komt terug met een verrassing: hij heeft nog een microkrediet verstrekt. In eerste instantie was daar geen budget voor, maar aangezien de kosten van de puja meevielen en er nog een andere meevaller was, kon de aanvraag die spontaan op zijn weg kwam in kamp 2 toch worden ingewilligd. Het gaat om een vrouw die een aantal jaren in Delhi heeft gewoond, waar haar drie volwassen kinderen nu nog steeds wonen. Haar kinderen hebben een baan, maar verdienen te weinig om moeder ook te onderhouden. Ze is daarom teruggekeerd naar haar geboortedorp, heeft daar wel een huisje, maar geen structureel inkomen. Uit alles blijkt dat ze uitgebreid met de vrouw van het eerste microkrediet ("de vrouw van de koe") gesproken heeft. Ze wil ook graag een koe kopen, maar heeft daar het geld niet voor. De omstandigheden lijken goed genoeg om haar die mogelijkheid te bieden en dat gaat dan ook gebeuren.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy0odiUDiiGR7oewKM5tZTSMbtIdee-5lFIPp5hOSDci1g8deNqGJHLlkigQVqxJ9inq1ZYRiGPijLcz4cJAZqF0acQrLryXlkCRuDpDv2sFoT-9G66JDvrEPWci0RHLy20QBCEVjwqyme/s1600/BLUP+018.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjy0odiUDiiGR7oewKM5tZTSMbtIdee-5lFIPp5hOSDci1g8deNqGJHLlkigQVqxJ9inq1ZYRiGPijLcz4cJAZqF0acQrLryXlkCRuDpDv2sFoT-9G66JDvrEPWci0RHLy20QBCEVjwqyme/s320/BLUP+018.JPG" width="240" /></a><br />Een andere noviteit: we gaan een Indisch gezin sponsoren. Dat is enerzijds ingegeven door het feit dat Indische gezinnen het vaak minstens zo slecht hebben als de Tibetanen; anderzijds heeft het een enigszins politieke reden. Al eerder in dit blog heb ik geschreven over de spanningen die tussen autochtonen en Tibetanen voorkomen. Hoewel deze aangewakkerd en opgeklopt worden, neemt het niet weg dat ze er zijn. In dat kader kan het geen kwaad om te laten zien dat niet alleen de Tibetanen profiteren van hulpgelden, maar dat als dat nodig is, ook Indiase armen in aanmerking komen. De Indiër die de sponsoring krijgt bezit 4 acres grond, wat onder normale omstandigheden genoeg zou zijn om een gezin te onderhouden. Zijn grond is echter om allerlei redenen niet via irrigeren te bevloeien, waardoor er slechts één keer per jaar geoogst kan worden en de beter renderende gewassen er niet willen groeien. Sponsoring is hier daarom zeer op zijn plaats.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimRf1eJYG5G_q0Kb2jhzivmDvWSp_AyzwsKM0DJtlq_WgWfxdirMEybF4bYi9fJbeIP4Kn5BCdGkslkeLlPhfqZsAbiXMMYeRIkr5hGaiqFnc9StGjJrTWIh_YhQiWRrPHS7BW6P9FeIgP/s1600/BLUP+034.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimRf1eJYG5G_q0Kb2jhzivmDvWSp_AyzwsKM0DJtlq_WgWfxdirMEybF4bYi9fJbeIP4Kn5BCdGkslkeLlPhfqZsAbiXMMYeRIkr5hGaiqFnc9StGjJrTWIh_YhQiWRrPHS7BW6P9FeIgP/s320/BLUP+034.JPG" width="320" /></a></div>
<br /><br />De dag wordt afgesloten met een officieel diner, aangeboden door het werkcommitee dat ons tijdens ons verblijf begeleidt. Op de dag van ons vertrek zullen we ze op hun beurt tracteren op een lunch in een naburig dorp. De koks hebben nog meer dan anders hun best gedaan, dus zelfs het uitvallende licht tijdens het eten kan de stemming niet bederven.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPdllIEyyzDn43RtoTCkLQqxE2HHwyDg-9koh5RwzCp3gKJse07eerd7SS4YmEl8fcb86eABssKH5VHLSCpgjfEIhnyH13e92XwOz12ztUOhQMZICUbbJ5eS6Mmec7fq4UHAPdpXrRAfNW/s1600/IMG_9846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPdllIEyyzDn43RtoTCkLQqxE2HHwyDg-9koh5RwzCp3gKJse07eerd7SS4YmEl8fcb86eABssKH5VHLSCpgjfEIhnyH13e92XwOz12ztUOhQMZICUbbJ5eS6Mmec7fq4UHAPdpXrRAfNW/s320/IMG_9846.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-78729141087237432013-03-07T13:24:00.001+01:002013-03-11T12:00:57.184+01:00Grote tempels en arme mensen<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Zaterdag 2 maart<br />
<br />
Ook wakker worden is aangenaam met de achtergrondgeluiden van hardop studerende monniken. Terwijl Paul in het 40 kilometer verderop gelegen Hunsur de gesponsorde families bezoekt, gaan wij naar New Settlement 9. Onze taak is wat makkelijker dan die van Paul. Hij moet namelijk ook mededelen dat de sponsoring in Hunsur gaat stoppen. Het gaat nog om een paar mensen en organisatorisch loopt het er allemaal behoorlijk stroef. Om er zeker van te zijn dat de sponsorgelden goed besteed worden zou hij er meer tijd in moeten stoppen. De grote afstand maakt dat echter onmogelijk. Daarom is er voor gekozen de sponsoring geheel op de Bylakuppa-kampen te richten. Lastige keuzes, lastige mededelingen, maar de korte lijnen tussen stichting en gesponsorden en de strakke controle op het aan de juiste mensen verstrekken van sponsorgeld, zijn de basis van het succes van de stichting. In Hunsur kan aan die voorwaarden niet goed voldaan worden. De beslissing is daardoor onvermijdelijk.<br />
<br />
In kamp 9 maken wij intussen foto's en filmopnamen bij een werkplaats waar (Boeddha)beelden worden gemaakt, van kleine tot metershoge. Geweldig om te zien hoe rechte koperen platen door eindeloos hameren op aambeelden van verschillende vorm en formaat transformeren in gezichten, handen en andere gedetailleerde elementen van Boeddha's en andere beeltenissen. Als we weer terug zijn uit India zullen we er meer van laten zien.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhev3lSzuUA5mffe-MEBeQ0ZbeVtYpF5bVYjukdK5y1aSlPT6StEVqd1boA5h8k0kWkTG6nsgDJe-pHptcO_Ljw-JIFxu84BnmjhRj6BNqoOtIrH92qe9olx4XXqRjoceJcq3h7JYYINbSR/s1600/IMG_9729.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhev3lSzuUA5mffe-MEBeQ0ZbeVtYpF5bVYjukdK5y1aSlPT6StEVqd1boA5h8k0kWkTG6nsgDJe-pHptcO_Ljw-JIFxu84BnmjhRj6BNqoOtIrH92qe9olx4XXqRjoceJcq3h7JYYINbSR/s320/IMG_9729.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Op de terugweg gaan we toch nog maar even langs de Gouden Tempel, ondanks de waarschuwingen voor het nogal kitscherige gehalte. Nou, die waarschuwing was terecht. Toch is de afmeting van de grootste tempel van de Bylakuppe-dorpen dermate indrukwekkend dat het zeker de moeite waard was om even rond te kijken. Het is ook weer zo'n moment dat je je afvraagt hoe de pracht en praal hier zich verhoudt tot de armoede in de dorpen. En dat je je ook weer eens realiseert hoe klein de verschillen tussen "zij" en "wij" eigenlijk zijn. De kerken waar we ons in ons land aan lopen te vergapen zijn immers ook gebouwd terwijl er grote armoede heerste.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVhOf2cYfkPwiiYAnQf5kp21EQHlvqOKXz0pwudbc9-yCc1xDJ0mSov5EFt7bYcuuGe7hpNlpuGgJRPLVIj9ETLfwnFhQOz-dD_3yMEAyJT7v4J7ZDtzM1OSfYKZ3JtSudssMLI7kAXwy4/s1600/IMG_9815.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVhOf2cYfkPwiiYAnQf5kp21EQHlvqOKXz0pwudbc9-yCc1xDJ0mSov5EFt7bYcuuGe7hpNlpuGgJRPLVIj9ETLfwnFhQOz-dD_3yMEAyJT7v4J7ZDtzM1OSfYKZ3JtSudssMLI7kAXwy4/s320/IMG_9815.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Voordat we nu weer gaan twijfelen aan de noodzaak van sponsoring is het goed om eens even te bezien waar die overdaad aan tempels en in de tempels vandaan komt. Niet uit de sponsorgelden en ook niet uit op slinkse wijze uit de zakken van de gesponsorde families getroggelde bijdragen. Nee, het antwoord op die vraag bedenk je als outsider niet zo snel: Taiwan. Op dat eiland wonen veel Boeddhisten die de Tibetaanse variant aanhangen. En zoals we weten is het in dat afgesplitste stukje China totnutoe economisch veel beter gegaan dan in het communistische moederland. Er zijn daardoor ook veel rijke Taiwanezen. Anders dan bij ons bewaren die hun opgebouwde vermogen niet als aardigheidje voor hun kinderen. Taiwanezen doen niet aan erfenissen; je moet het doen met je eigen capaciteiten, met hetgeen je in vorige levens hebt verworven en met de middelen die je zelf daarmee weet te verwerven. Bovendien heb je je verworvenheden uit dit leven weer in het volgende nodig. Je kapitaal kan je niet meenemen, dus is het het beste om daar iets goeds mee te doen. Wat is er beter om te doen, dan zorgen dat mensen die in armoede leven fatsoenlijk eten en onderdak krijgen, zouden wij denken. Maar zo werkt het voor de Taiwanezen dan weer niet. Ze doneren enorme bedragen aan de kloosters, maar wensen dat daarvoor iets tastbaars wordt neergezet. Meestal in de vorm van een tempel. En ben je echt puissant rijk, dan wordt dat dus zoiets als de Gouden Tempel. <br />
De Dalai Lama heeft al herhaaldelijk laten weten dat de Tibetanen meer gebaat zijn bij andere vormen van donaties. Maar de Taiwanezen geven een tempel, of ze geven niets. Ze willen dat er iets tastbaars staat waarvan gezegd kan worden dat zíj dat gegeven hebben. Ik ben natuurlijk een absolute leek op Boeddhistisch gebied, ik heb geen idee hoe dat allemaal werkt met karma en zo, maar mij lijkt dat de werkelijke onbaatzuchtigheid die bij het geven hoort, er een moet zijn die onvoorwaardelijk is. Voorzover ik de enige "vakliteratuur" over dit onderwerp die ik gelezen heb (Boeddha in 5 weken van Giulio Cesare Giacobbe) goed heb begrepen, doet de wens om als gever zichtbaar te zijn enorm af aan het onbaatzuchtige karakter van de gift. Een achterdochtige geest zou haast denken dat de gulle gevers stiekem toch het aardse uiterlijke vertoon hoger waarderen dan ze willen doen geloven. Het zou me niet verbazen als ze in hun volgende leven van een koude kermis thuiskomen. Maar dat is natuurlijk slechts de uitleg van een niet-Boeddhistische Brabantse Hagenees.<br />
<br />
Hoe groter, hoe beter; het lijkt een Amerikaans motto, maar het geldt dus ook hier. Er schijnt zelfs een verordening van de Dalai Lama geweest te zijn, dat gestopt moet worden met het tegen elkaar opbieden met steeds grotere tempels. De Gouden Tempel is ook een bezienswaardigheid voor Indiërs en vandaag lopen er veel van in en rond het gebouw. Dat ook zij zich laten imponeren door "groot" ondervinden we aan den lijve. Hoewel de bezoekers komen voor het gebouw, behoren wij zelf tot de meest gefotografeerde bezienswaardigheden. Met mijn 1,91 meter en Mieke en Renate een halve kop daaronder, steken we gedrieën ruimschoots boven de overige bezoekers uit. Renate's lange rode krullen maken het exotische karakter van onze aanwezigheid compleet. Overal zien we mensen quasi-toevallig hun mobieltjes op ons richten. En degenen die de stoute schoenen aan durven te trekken, ondanks dat ze in een tempel zijn, komen vragen of ze met ons op de foto mogen. Ach, wij zijn de beroerdsten niet, dus sieren we straks talloze foto-albums en naar ik vrees ook facebookpagina's van Indiërs, die ons als trofeeën omarmen. Zo hebben we hier dan eindelijk onze door Andy Warhol voorspelde 15 minutes of fame.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBKG1jvEAmf-D5rTGzyuzD09rmmd40q91dc6L_wp08MhNG4YZsAhRICeSsXUBnFWU2wGqCC97s6hpz1BJn9nbX4n0dOOq7LynYIpLh2NEUgdH0unMo5NLSK-fhGH_vwMxrAPxL9-l1r6CS/s1600/IMG_9831.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBKG1jvEAmf-D5rTGzyuzD09rmmd40q91dc6L_wp08MhNG4YZsAhRICeSsXUBnFWU2wGqCC97s6hpz1BJn9nbX4n0dOOq7LynYIpLh2NEUgdH0unMo5NLSK-fhGH_vwMxrAPxL9-l1r6CS/s320/IMG_9831.jpg" width="320" /></a></div>
</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-51450428181371275552013-03-07T13:22:00.001+01:002013-03-07T13:22:55.473+01:00Het nut van sponsoring<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Vrijdag 1 maart<br />
<br />
De nieuwjaarsvakantie zit er op voor de monniken; het studentenleven begint weer. Dat betekent een strak ritme van reciteren, debatteren, kora's, puja's en filosoferen. Met het afleveren van de enveloppen met sponsorgelden in de kampen 5 en 6 zit het werk voor de stichting er bijna op. Ik moet eerlijk bekennen dat ik me het kloosterleven veel armoediger had voorgesteld dan het lijkt te zijn. De gebouwen zijn goed voor elkaar, de monniken hebben goed en genoeg te eten, je kan je afvragen of sponsoring (nog) wel zo nodig is. Tot je je realiseert dat de levensstandaard in de kloosters mede door die sponsoring op een redelijk niveau is gekomen. Wat we zien is onder meer het resultaat van de structurele bijdragen via de stichting. Als we onze eigen meetlat er maar weer eens naastleggen, hebben we het nog altijd over levensomstandigheden waarin geen Nederlander nog leeft.<br />
<br />
De kampen geven een heel ander beeld. Hoewel ook daar bewoners zijn die een goed bestaan hebben weten op te bouwen, is de armoede daar overal goed zichtbaar. Kleine gammele huisjes, water alleen bij de dorpspomp, het riool een soms open goot door de straat. Hier zie je dat we met de sponsoring mensen steunen die dat echt kunnen gebruiken om te kunnen eten en onderwijs te volgen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9fsLRqi6yQDUgK5ylPai7bA2Jf7mKs3EQCMZvK1VvREJ9jX1Mp2ErSZjF238BQqFgZyYiLj5slpSh6itoH1AIvQpOWpR1a0JTwd0AQBTsnEW9Mti-OpbM47thkyURccPQGpAmXof4k0d7/s1600/_MG_0921.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9fsLRqi6yQDUgK5ylPai7bA2Jf7mKs3EQCMZvK1VvREJ9jX1Mp2ErSZjF238BQqFgZyYiLj5slpSh6itoH1AIvQpOWpR1a0JTwd0AQBTsnEW9Mti-OpbM47thkyURccPQGpAmXof4k0d7/s320/_MG_0921.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin_oxoqravGv6sv1qyBlGxK0CEUTmugAi5T323gnmp3YrI0WXHzToHxOILm-CIUuAZX_Lb1TwzKnVDsC366ZnsGnV5pf_WlxmmzvFckHMal2k5Y6fqdNNt5omjUPq_D4BeEeIpGInSICkp/s1600/_MG_0951.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
De 4 tomaten die ik op het pleintje koop kosten me bij elkaar 5 roepies, ofwel 7,5 cent. Als mensen niet genoeg hebben om hun allernoodzakelijkste uitgaven te kunnen doen is er écht sprake van armoede. Het is mooi om te zien dat de gemeenschap ook zelf soms ingrijpt bij de meest schrijnende gevallen. Mensen die bij ons al ruim in die categorie zouden vallen, zien toch nog kans om met elkaar huisvesting te regelen voor anderen die door lichamelijke gebreken niet in staat zijn om inkomen te verwerven. Daar kunnen wij nog wat van leren.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin_oxoqravGv6sv1qyBlGxK0CEUTmugAi5T323gnmp3YrI0WXHzToHxOILm-CIUuAZX_Lb1TwzKnVDsC366ZnsGnV5pf_WlxmmzvFckHMal2k5Y6fqdNNt5omjUPq_D4BeEeIpGInSICkp/s1600/_MG_0951.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin_oxoqravGv6sv1qyBlGxK0CEUTmugAi5T323gnmp3YrI0WXHzToHxOILm-CIUuAZX_Lb1TwzKnVDsC366ZnsGnV5pf_WlxmmzvFckHMal2k5Y6fqdNNt5omjUPq_D4BeEeIpGInSICkp/s320/_MG_0951.jpg" width="320" /></a><br />
Al met al een verhelderende dag waarin ik heb kunnen zien dat mijn sponsorbijdrage optimaal "rendeert". Met het hypnotiserende geluid van 100 reciterende monniken op de achtergrond (het lijkt wel haast op het gebeier van kerkklokken) is het goed inslapen.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-30726635071173717452013-03-07T13:17:00.003+01:002013-03-07T13:17:40.346+01:00Halebid en Belur<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfsNVeTdOjDZX_YRFyt3k_MHT6asqJLcKebMx7kQpgTwE5sYmrTKZ4jvbmQb3wI_oYkqTQmlhqJzeRCHGFQr6E3pMBqI8bJWujW89CNP_jV30aN6ev095MeG2GcrtJgYqHF24OGyUiK-w/s1600/aIMG_9686.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
Donderdag 28 februari<br />
<br />
Als
we terugkomen uit Belur heeft Paul een aantal ronde vlekken op zijn
rug. Het gevolg van een bezoek aan de Tibetaanse dokter hier in het
dorp. Diens onderzoeksmethodes zijn in onze ogen nogal onorthodox.
Niettemin wist hij via het voelen aan de pols feilloos een aantal
plekken te benoemen waar niet alles optimaal functioneert. Door middel
van zuignappen op de rug kon hij nog meer aflezen. Maar laat ik hier
niet Paul's medische dossier online gooien en me beperken tot de
uiterlijke gevolgen van het onderzoek: een rug met onregelmatig
geplaatste dobbelsteenogen.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfsNVeTdOjDZX_YRFyt3k_MHT6asqJLcKebMx7kQpgTwE5sYmrTKZ4jvbmQb3wI_oYkqTQmlhqJzeRCHGFQr6E3pMBqI8bJWujW89CNP_jV30aN6ev095MeG2GcrtJgYqHF24OGyUiK-w/s1600/aIMG_9686.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfsNVeTdOjDZX_YRFyt3k_MHT6asqJLcKebMx7kQpgTwE5sYmrTKZ4jvbmQb3wI_oYkqTQmlhqJzeRCHGFQr6E3pMBqI8bJWujW89CNP_jV30aN6ev095MeG2GcrtJgYqHF24OGyUiK-w/s320/aIMG_9686.jpg" width="213" /></a><br />
Gisteren
kon ik het gebrek aan relevante verslaggeving over de werkzaamheden
hier nog verdoezelen met mijn uiteenzetting over de microkredieten.
Vandaag kom ik er niet meer onderuit om te laten blijken dat ik er 2
dagen met Mieke tussenuit gepiept ben. Van horen zeggen weet ik nog wel
dat Paul en Renate bij de rimpochee die hier ook studeert op bezoek zijn
geweest. Maar veel meer weet ik niet te melden. <br />
<br />
Dan
maar even wat over Halebid en Belur. De rit erheen is al zeer de moeite
waard. Uiteraard het gebruikelijke gehobbel en gehots, maar door een
prachtig stukje India. Een afwisselend beeld van dorpjes waar de tijd
heeft stilgestaan, rijstvelden, kokospalmbossen en rotsachtige heuvels.
Halebid is een klein dorp dat onopgemerkt zou zijn gebleven als er niet
een van de topstukken van de Hoysala-bouwkunst zou staan: de
Hoysaleswara-tempel. De bouw begon in 1123 en duurde 80 jaar. Helemaal
af was het toen nog steeds niet, maar wat er stond is degelijk genoeg
gebleken om tot de dag van vandaag te blijven staan. Het bouwwerk is
opgetrokken uit zwarte steen. Werkelijk elke pilaar en elk stukje muur
dat je bekijkt is bewerkt. De buitenmuren zijn versierd met duizenden
afbeeldingen van Hoysalaanse heersers, Hindoestaanse goden, dieren en
andere taferelen, waaronder enkele van onverhulde seksuele activiteiten
die je niet direct in een tempel zou verwachten.<br />
Even verderop
staat een kleinere Jain-tempel, minder grotesk, minder drukbezocht ook,
maar misschien juist wel daardoor nog wel interessanter om te bekijken.
Qua architectuur doet hij niet onder voor de Hoysaleswara.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbMXUctpDYgmN-9TrxJMneaGtMS-wKAJlhDfYomF8awuozmqWsTOxIf7Pi1v3gyFJrSxBjeFtnFykKcB1a1iWAlQGqACbVemZfwICgetSh19BouonyLCk0a0_yH_xq2z2amjFNlcUHFfo/s1600/IMG_9531.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbMXUctpDYgmN-9TrxJMneaGtMS-wKAJlhDfYomF8awuozmqWsTOxIf7Pi1v3gyFJrSxBjeFtnFykKcB1a1iWAlQGqACbVemZfwICgetSh19BouonyLCk0a0_yH_xq2z2amjFNlcUHFfo/s320/IMG_9531.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
De
Channakeshava-tempel in Belur overtreft die van Halebid in grootte en
groteskheid. De bouw begon al in 1116 en duurde uiteindelijk ruim een
eeuw. Ook hier kan je je weer vergapen aan de details in muren en
pilaren. En vooral aan de enorme toegangspoort, die al even overdadig is
gedecoreerd. Zeer de moeite waard om deze tempels, die ik niet eerder
in informatie over India was tegengekomen, te hebben kunnen bekijken.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-7890423714043192192013-03-02T15:21:00.000+01:002013-03-02T15:21:11.946+01:00Stroom en zo<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Stroomvoorziening is hier nog onzekerder dan in Nepal. Ik upload de blog daarom in stukjes. Eerst alle tekst in een bericht, dan de verschillende dagen uitsplitsen in verschillende blogberichten, en ten slotte de plaatjes erbij. Ik weet niet hoe dat er voor jullie uitziet als je de blog per e-mail ontvangt. Als dat het geval is en je zeker wilt zijn dat je niets mist, kijk dan een tijdje nadat je het mailtje ontvangen hebt ook even op stichtingchenrezig.blogspot.com, dan heb je altijd de meest complete versie.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-38911041928588961072013-03-02T15:00:00.003+01:002013-03-02T15:13:37.196+01:00Over microkredieten en sponsorgelden<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Woensdag 27 februari<br />
<br />
Okee, nog één keertje dan.
Feest. Nieuwjaar vieren doe je namelijk niet door tussen 0:00 en 2:00
vuurwerk af te steken en de politie te bekogelen; daar doe je gewoon een
aantal dagen over. En je beëindigt de feesten definitief met een
soortement processie, waarin Dawa Shampa, de toekomstige Boeddha door
het dorp wordt gedragen. Het tijdstip waarop dat gebeurt is van allerlei
factoren afhankelijk en volgens de berichten zou het rond 11:00
plaatsvinden. Maar om 7:00 uur wordt er op de deur gebonsd met de
mededeling dat ze al gaan vertrekken. De straten op de route, zo'n
beetje alle straten dus, waren gisterenavond nog van nieuwe symbolische
afbeeldingen op het wegdek voorzien. Er hangt een dikke laag witte damp
van de vele wierook die overal gebrand wordt, en die ons even doet
vermoeden dat er een nieuwe paus was gekozen (tja, we zijn al een tijdje
uit de "beschaafde" wereld weg).<br />
Voor Mieke en mij is het
onverwacht vroege tijdstip een prettige verrassing, want we gaan vandaag
en morgen het werk aan Paul en Renate overlaten en de 12e-eeuwse
Hindoe-tempels in Halebid en Belur bezoeken. Hoewel die maar op zo'n 60
kilometer afstand liggen, duurt de reis erheen met de auto bijna 4 uur.
Over het verkeer heb ik inmiddels genoeg geschreven, dus ik neem aan dat
ik niet meer hoef uit te leggen waarom.<br />
Paul bezoekt vandaag de
eerste twee dorpen om daar het geld aan de gesponsorde bewoners te
overhandigen en de terugbetalingstermijnen van de verstrekte
microkredieten in ontvangst te nemen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguHhJKQkiJTrHQ1UhejKqKj3UTWp1w_ZgaR8tjX1fO8LW06oIGVMn3dZcR_0Yr-mvzauW8blkoR9ZymVQpVNOi-xQVrtjLfEdMxKuVpnhCAJaJzWV1bwzfUSE4MZImXS2ZVMPtPqAJo-nc/s1600/aIMG_9633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguHhJKQkiJTrHQ1UhejKqKj3UTWp1w_ZgaR8tjX1fO8LW06oIGVMn3dZcR_0Yr-mvzauW8blkoR9ZymVQpVNOi-xQVrtjLfEdMxKuVpnhCAJaJzWV1bwzfUSE4MZImXS2ZVMPtPqAJo-nc/s320/aIMG_9633.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
De microkredieten van 350
euro waren een nieuw experiment voor de stichting. Ze blijken zeer goed
te zijn uitgepakt. De vrouw die een koe heeft gekocht van de lening
heeft haar levensstandaard aanmerkelijk kunnen opkrikken. Ze heeft nu
wat voor ons vanzelfsprekende huisraad zoals bestek en glazen in huis.
Vorig jaar moest ze dat nog bij de buren lenen. En ze heeft genoeg
verdiend om eenvijfde van de lening te kunnen aflossen. Het verhaal
achter het andere microkrediet is bijna ongelofelijk. De man die de
lening heeft gekregen leefde tot dat moment nog op straat. Hij heeft van
het geld een stukje grond gepacht dat hij is gaan bewerken. Dat deed
hij zo goed dat hij van de opbrengst grond heeft bijgepacht en mensen
heeft ingehuurd om hem te helpen. Het afgelopen jaar heeft hij met het
startkapitaaltje van 350 euro het voor Indiase begrippen forse bedrag
van 7000 euro verdiend. Hij woont nu in een comfortabel huis. Beide
leners zijn goede voorbeelden van hoe je met een voor ons zeer
bescheiden bedrag het voor iemand mogelijk maakt om uit de
armoedespiraal te ontsnappen.<br />
Het succes van de microkredieten
ontgaat de andere bewoners niet. Dus melden zich diverse mensen bij Paul
die ook wel zo'n lening willen. Een van de lastigste dingen voor hem
is, zowel bij de kredieten als bij de sponsoring, te bepalen wie in
aanmerking komt en wie niet. Ook hier zijn opportunisten die het geld
eigenlijk niet per se nodig hebben, maar het best willen hebben. Een
gesponsord gezin blijkt familie in de VS te hebben die maandelijks voor
200 euro inkomen zorgt. Zo veel hebben de meeste Indiërs niet. Dat gezin
moet dus op tactische wijze van de sponsorlijst worden afgevoerd, zodat
het geld kan worden besteed aan mensen die op straat leven of geen geld
hebben om hun kind naar school te laten gaan. Voor een microkrediet
meldde zich onder andere iemand die dat wilde gebuiken als basis voor
een lening voor een huis. Dat is dus ook niet de bedoeling. Met een
microkrediet moet geïnvesteerd worden in iets waarmee zelfstandig
inkomen kan worden verworven. Het moet het duwtje in de rug zijn dat
financiële onafhankelijkheid mogelijk maakt. De lener moet dus niet
alleen te weinig bezitten om dat duwtje zelf te kunnen financieren, maar
ook een haalbaar plan hebben van waarin het geld gaat worden
geïnvesteerd. De beoordeling daarvan gaat ongetwijfeld niet volgens de
gangbare economische theorieën. Over de betrekkelijkheid van de waarde
daarvan kunnen we in Europa inmiddels een aardig woordje meepraten. Dus
speelt fingerspitzengefühl een grote rol. Ziet het plan er haalbaar uit
en lijkt de aanvrager in staat om dat ook succesvol uit te voeren? De
eerste twee microkredieten zijn succesvol verstrekt op basis van deze
volstrekt subjectieve criteria. Geen reden dus om daar wat in te
veranderen. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpNx9jK7Xl7q819DuybgPKpEO_jUcbdDQk8SmVrsnMvMnrpD7mTbIUN_-vboAozdYt0AAkcf8qeb0SSJO-coalC8Aqdqnui9zLT6KOrnpythSuLY445V9TDm_UvAc435EDR5TpwPEK3yZ_/s1600/aIMG_9642.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpNx9jK7Xl7q819DuybgPKpEO_jUcbdDQk8SmVrsnMvMnrpD7mTbIUN_-vboAozdYt0AAkcf8qeb0SSJO-coalC8Aqdqnui9zLT6KOrnpythSuLY445V9TDm_UvAc435EDR5TpwPEK3yZ_/s1600/aIMG_9642.jpg" /></a></div>
</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-69201302225293930522013-03-02T14:58:00.001+01:002013-03-02T15:11:55.268+01:00We blijven feesten<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Dinsdag 26 februari<br />
<br />
Belangrijke nieuwe ontwikkeling: euro's wisselen tegen roepies kan tegenwoordig in het dorp. Tot vorig jaar moest Paul daarvoor naar Bengalure. Dat kostte dan telkens een dag. Asfaltweg heeft hier zo zijn eigen betekenis: deel van de weg waar ooit asfalt op gelegen heeft, maar nu niet meer. Waar wel asfalt ligt is dat niet in de strakke gladde vorm die wij kennen, maar vol met scheuren, putten, gaten en afgebrokkelde randen. Dat schiet niet op, zeker niet als je achter een paar ossenkarren zit. Maar goed, daar hebben we dus geen last meer van. De enveloppen voor de sponsoren kunnen gevuld worden met de roepies, zodat ze de komende dagen kunnen worden bezorgd. Dat gaan we op bescheiden wijze filmen, om te voorkomen dat de ontvangers zich verplicht voelen om 4 man gastvrij te ontvangen. Dan zouden ze al weer een deel van het sponsorgeld kwijt zijn aan plichtplegingen, terwijl ze het echt veel beter kunnen besteden aan eigen eerste levensbehoeften.<br />
We feesten nog even door met het opstoken van een tomo, een uit boter opgebouwde bescherm-figuur. Aan het eind van de nieuwjaarsfeesten gaat de fik erin, zodat de goden weer naar hun hemel kunnen. Paul kan het vast veel mooier omschrijven, maar ik vat maar even samen hoe ik het begrepen heb. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiaXe4otoNHESMyzZIV_EAEkJXmTt2KrPT2wK8G2uzGrQ6dfbr3HAhTCf0VRjnwb7OMirVOICcaLxN_nM9CORqODQlsgQEABCc6d0Gc8HpiVO5YicLZ5RbVuinIgjHRIl3So4vKPhucMbD/s1600/aIMG_9449.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiaXe4otoNHESMyzZIV_EAEkJXmTt2KrPT2wK8G2uzGrQ6dfbr3HAhTCf0VRjnwb7OMirVOICcaLxN_nM9CORqODQlsgQEABCc6d0Gc8HpiVO5YicLZ5RbVuinIgjHRIl3So4vKPhucMbD/s320/aIMG_9449.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Er zijn veel verschillen tussen het religieuze leven hier en dat bij ons, maar er zijn ook opmerkelijk veel overeenkomsten. De intenties, de gedachtes achter de rituelen, de bedoeling daarvan, die verschilt in grote lijnen niet van de meeste andere religies. (Volgens veel Boeddhisten moeten we het Boeddhisme een filosofie noemen, maar na anderhalve week kloosterleven durf ik het wel aan om het toch onder de religies te blijven scharen, zij het een met een grote nadruk op filosofie en (zelf)reflectie.) De verschillen zitten hem vooral in de uitingsvormen. Vanavond zien we daar een goed voorbeeld van. Ik heb een tsog aangevraagd. Dat is de Tibetaanse term voor een puja. En nu lijkt het nog steeds niet op iets wat wij in Nederland kennen, maar bij ons zouden we het over een gebedsdienst hebben. Vooraf bespreek je voor wie de tsog is en wat je voor diegene vraagt. Dat is dus weer vergelijkbaar met de mis die je bij ons voor iemand laat opdragen. Waar onze cultuur zich dan vooral richt op het genezen van ziektes en het uitstellen van overlijden, zijn dat vragen die hier niet zo concreet spelen. Ziekte en overlijden worden als onlosmakelijk met het leven verbonden zaken beschouwd, die je moet accepteren. Een tsog richt zich dan ook op het optimaliseren van de omstandigheden waaronder je het proces van ziekte en overlijden doormaakt. Er wordt bekeken wat de omstandigheden zijn van degene voor wie de tsog wordt gedaan. In geval van een ziekte is het ook van belang dat de monniken weten wat voor ziekte dat is. Alle monniken komen voor de tsog bij elkaar en reciteren de speciaal voor de betreffende tsog uitgezochte teksten en doen de eventueel daarbij behorende rituelen. <br />
Ik leg de nadruk nu op ziekte en overlijden, maar een tsog kan voor allerlei gelegenheden worden gedaan, voor een meer algemeen doel, of uit dankbaarheid; wederom niet echt anders dan bij ons. En uiteindelijk verschilt ook de materiële kant ervan niet van onze opgedragen missen. Je betaalt er een bedrag voor. Afhankelijk van wat je wilt is dat hoger of lager. Laat je alle monniken opdraven of een deel? Geef je ze er thee bij? Hoeveel wil je geven per monnik? Na afloop krijg je alles keurig gespecificeerd op een nota. Zoveel aan thee, zoveel aan wierook, zoveel aan bankbiljetten voor de monniken. Die bankbiljetten deel je tegen het einde van de tsog overigens zelf uit door langs de rijen monniken te lopen en er ieder eentje in de hand te drukken. Weer een verschil in uitingsvormen. Ook bij ons zijn de gebedsdiensten wel degelijk een vorm van inkomstenverwerving, maar afgezien van de collecteschalen blijft de geldstroom onzichtbaar. Hier hoef je de geldstromen niet te verstoppen. Nouja, geldstroompjes zeg maar. 50 roepies per monnik is een prima bijdrage. We hebben het dan over 75 cent. Dat is zelfs voor 100 monniken nog heel wat minder dan 1 pastoor hier kost. Wat dat betreft zijn de verschillen weer groot.<br />
<br /></div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-2922130705494307522013-02-25T14:02:00.002+01:002013-02-25T14:02:32.440+01:00Rustdag<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Zondag 24 februari<br /><br />Geen uitgebreide verplichtingen vandaag. Met de reis van gisteren in de benen en de overgang naar tropische temperaturen komt dat goed uit. We bekijken het klooster en het dorp er omheen met alle kloosters. We doen een meer-dan-gemiddelde siësta. We bespreken de planning voor de komende 10 dagen. En 's avonds worden alle monniken bij elkaar geroepen en vertelt Paul wat we precies gaan doen. Net als in Kathmandu gaan we een dag volgen van -in dit geval- 3 monniken. Een die net begonnen is aan zijn studie, een die ongeveer halverwege is, en een die aan het afstuderen is. Daarnaast maken we een impressie van de studie als geheel. Buiten het klooster gaan we dan nog filmen in de dorpen waar bewoners gesponsord worden en de eerste microkredieten verstrekt zijn.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-86703319332505926092013-02-25T14:01:00.003+01:002013-02-25T14:01:44.178+01:00Controle controle en nog eens controle<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Zaterdag 23 februari<br /><br />De beveiliging op Kathmandu Airport is een belevenis op zich. Voordat je de vertrekhal binnengaat gaat alles al een keer door de scanner. Dat is de eerste van 5 controles. De een na laatste is een uitgebreide controle voordat je de gang naar het vliegtuig in gaat. De laatste is dan weer aan het einde van die gang, voordat je het vliegtuig daadwerkelijk binnengaat. Al met al duren die controles zo lang dat we veel te laat vertrekken. Bij de overstap in Delhi moet de bagage opgehaald worden en opnieuw ingecheckt voor Bangalore. Volgens de informatiebalie is dat de snelste weg. Alle beleefdheidsregels negerend rennen we langs groepen wachtende mensen om op tijd te zijn voor de aansluiting. Om er uiteindelijk achter te komen dat de gate al gesloten is op het moment dat ons vliegtuig landde. 3 uur later kunnen we alsnog verder. Het verkeersgewoel in Bangalore doet niet onder voor dat in Kathmandu. Het duurt daardoor wel even voordat we de stad gepasseerd zijn. De snelweg naar Mysore is druk, ondanks de zaterdagavond, en de te pas en te onpas opduikende verkeersdrempels houden de vaart er ook goed uit. Na Mysore is het een stuk rustiger, maar komt er mist opzetten. Uiteindelijk is het 3 uur 's nachts voordat we in Gosok Ladang arriveren.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-2420313117994160462013-02-25T14:00:00.002+01:002013-02-25T14:00:33.030+01:00Afscheid<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
22 februari<br /><br />Zoals gezegd zit het filmwerk er hier op, op één stukje na. In de Tibetaanse cultuur is het namelijk erg belangrijk dat alles in de juiste volgorde gebeurt. Dat gaat ook op voor de volgorde waarin mensen verschijnen in een film. Het kan niet zo zijn dat gewone monniken eerder genoemd worden dan de belangrijkste monnik. Dat zou dan eigenlijk Gosok Rimpochee moeten zijn, maar aangezien die in Taiwan zit, is dat een beetje lastig. Dus komt de eer toe aan Tsering Choephel. Daarvan is echter al vanaf de eerste dag duidelijk dat hij eigenlijk niet zo graag wil. Vandaag is het de laatste mogelijkheid, zo beseft ook hij, dus tegen 9 uur 's avonds is het eindelijk zo ver, nadat eerst met Taiwan overlegd is wat hij precies moet zeggen. Dan volgt een van de verrassingen die het maken van een film hier tot zo'n ongewis avontuur maken: hij wil niet op de film, maar op de foto, en de tekst spreekt hij dan niet uit, maar kunnen we erbij projecteren. Daar wordt Renate dan weer niet blij van, maar in de paar dagen klooster heeft ze inmiddels geleerd dat hier niet alles altijd gaat zoals gepland.<br /><br />Na de fotosessie worden we alsnog toegesproken door Tsering Choephel, maar zonder draaiende camera en in de vorm van een persoonlijk dankwoord. Paul krijgt een Tangkha overhandigd en voor de anderen is er wierook en uiteraard een katha. Omdat morgen vroeg om 5 uur de monniken vertrekken voor het grote bidden, nemen we alvast afscheid.<br /><br />Verkeersinformatie<br /><br />Het hoofddoel van ons bezoek aan Nepal is natuurlijk de film, en daarnaast voor Paul de jaarlijkse afstemming met het klooster van de (besteding van de) sponsorgelden. Een hollander die voor het eerst in Kathmandu komt kan echter niet om het Nepalese verkeer heen. Daarom maak ik vandaag even een uitstapje naar een onderwerp dat niets met het werk van de stichting te maken heeft. Wie alleen in de stichtingswetenswaardigheden geïnteresseerd is kan veilig doorscrollen naar het volgende hoofdstuk, zonder iets te missen.<br /><br />Bij aankomst, afgelopen zaterdag, werden we door een monnik afgehaald met een ruime taxi. Tijdens de rit naar het klooster hebben we alvast een indruk van het verkeer kunnen opdoen. Links rijden is zo'n beetje de enige regel die redelijk consequent wordt nageleefd; verder is het inhalen waar het kan, toeteren, voorrang nemen. Hier en daar is een zebra, maar die heeft geen speciale betekenis; het enige stoplicht dat we in deze miljoenenstad tegenkwamen werkte niet. De best geasfalteerde weg is de ringweg. Bij ons zou die afgesloten worden omdat het wegdek te gevaarlijk zou zijn. Normale wegen hier zitten vol met gaten, los puin, ontbrekende putdeksels en andere ongemakken, waar het verkeer zich hotsend en krinkelend door- en omheen beweegt. En zo is alles dus relatief. Het is chaotisch, er hangt een bruine smogdeken, maar alles beweegt zich toch in de richting waar het wezen moet. Links inhalen, rechts inhalen, fietsers aan alle kanten en vooral veel brommers en lichte motoren. Verkeer dat op of van de ringweg moet drukt de neus tussen het tegemoetkomende verkeer. Zolang het gat groot genoeg is vult een tegenligger het nog op, zodra je het gat genoeg hebt afgesloten kan je een rijtje opschuiven. Op een gegeven moment ben je er dan door. Ook als voetganger moet je die tactiek volgen, anders sta je de hele dag aan dezelfde kant. Het went vrij snel. <br />Rijstroken zijn een relatief begrip. Globaal rij je hier 1,5:1, ofwel anderhalve auto per rijstrook. Meer zou best kunnen, maar de overblijvende ruimte wordt opgevuld door de fietsen en motoren. De wisselstrook zoals wij die bij Amsterdam kennen blijkt nodeloos ingewikkeld. Hier past het begrip weghelft zich automatisch aan het verkeersaanbod aan. Aanrijdingen zou je volop verwachten, maar ik heb er niet één gezien. Voordeel is natuurlijk wel dat het verkeer niet heel snel gaat. Op spaarzame gladde en rustige stukken zit het gemotoriseerde verkeer zo tegen de 100. Dan wordt oversteken een kamikaze-actie.<br />De verhouding 1,5:1 geldt ook voor andere zaken, zoals het aantal plaatsen in een taxi en op een motorfiets. In minibusjes lijkt dat soms meer dan 2:1 te zijn. De meeste taxi's zijn Suzuki Alto's, die in India onder een andere naam worden geproduceerd. SMSsen terwijl je motor rijdt is trouwens geen probleem, uiteraard niet handsfree. </div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-11872322333835173062013-02-21T11:04:00.003+01:002013-02-21T15:04:16.663+01:00Tanka's en computers<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
21 februari 2013<br />
<br />
Weer vroeg op om de zonsopkomst vanuit het klooster vast te leggen. Zonsopkomsten doen het altijd goed in films, dus voor de zekerheid nemen we hem maar op. Na het ontbijt is het tijd voor de groepsfoto. Het schieten van die foto is zo gebeurd, maar om iedereen op zijn plek te zetten, dat vergt heel wat organisatie. Als monnik kun je niet zo maar ergens gaan zitten.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxEO2DeMyAlAto7--PlZLF3fVip_HM1MOusmMBP8SNCfCmfvCwom7NSfANtExPrdemo_CTD-iuw06cqsLKk-w' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
Voor Paul en Renate is er vandaag nog het nodige te doen. De ene moet administratief van alles afwerken en het sponsorgeld overdragen. De andere moet dat vastleggen. De filmbeelden van deze weken zullen namelijk ook worden gebruikt om een beeld te geven van hoe de stichting werkt, wat er met de donaties gebeurt en hoe het geld zijn bestemming bereikt.<br />
<br />
Mieke en ik nemen de gelegenheid te baat voor een uitstapje naar <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Pashupatinath_Temple" rel="nofollow" target="_blank">Pashupatinath</a>, het indrukwekkende Hindu-heiligdom. Naast de voor niet-hindoes ontoegankelijke belangrijke tempel die aan Shiva gewijd is, is het een enorme verzameling van grotere en kleinere tempels, én de plaats waar de overledenen verbrand worden in open vuren op speciale brandplaatsen aan de rivier de Bagmati. Voor ons nauwelijks voor te stellen dat dat midden in een grote toeristische trekpleister gebeurt. En nog minder dat dezelfde rivier ook gebruikt wordt voor baden en wassen, terwijl er ook het vuil uit de stad in drijft. En dan zijn er nog de kinderen die met grote zeven het water net stroomafwaarts van de brandplaatsen doorzoeken in de hoop op gouden kiezen of andere waardevolle resten van de overledene. Onze normen ten aanzien van hygiëne moeten door de Nepalezen welhaast als een vorm van smetvrees gezien worden.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhoMvOuATdOS1L5PWE_-1jgfmhT9u-RGp26a9x56m415Fs82Z9_Pm13Uu-YBq4ag_ICCxxEO5f7vWXN5G4R0HERViLKD6KevmxG91b95Lmo9Zecwra8EwKH9vXUHIghBaHEM8623ZFNhSr/s1600/aIMG_9189.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhoMvOuATdOS1L5PWE_-1jgfmhT9u-RGp26a9x56m415Fs82Z9_Pm13Uu-YBq4ag_ICCxxEO5f7vWXN5G4R0HERViLKD6KevmxG91b95Lmo9Zecwra8EwKH9vXUHIghBaHEM8623ZFNhSr/s320/aIMG_9189.jpg" width="320" /></a></div>
Een deel van de monniken vult hun dag vandaag met tankaschilderen. Dat is een langdurig en nauwgezet werk dat volgens strikte richtlijnen moet worden gedaan. Toen we rond 2 uur thuis kwamen werden net de in kaders gespannen vellen waar op geschilderd wordt weer schoongemaakt, omdat het geleverde werk niet goed was. Het is duidelijk dat het wel even duurt voor je je tankaschilder mag noemen.<br />
<br />
Dat de moderne tijd niet aan het klooster voorbij gaat mag blijken uit de aanwezigheid van mobieltjes, maar ook uit de computerlessen die de monniken volgen. Voor Tibetanen is dat extra gecompliceerd omdat de toetsenborden "gewoon" onze qwerty-indeling hebben, met ons alfabet erop. Voor Tibetaanse tekens zijn soms ingewikkelde toetscombinaties nodig, met nog een extra toevoeging voor de tekens die er bovenop moeten (zoiets als onze accenten). Eerst moet dus geleerd worden om westers schrift te herkennen en te typen; is dat onder de knie, dan kan begonnen worden aan het Tibetaans.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRUOeSWfegKURoHElJW3Z_IVMeN8Ka-AFRmgG69IAZBranbtXt9ggProUf-Vyo6PyAL_78ceKXPS6tBl7FbRGYpTyYnB1qAZU1xjtFYbowaD9urCLNcDskE18Fl9DpCHXiXE12aJxy7TtU/s1600/aIMG_9160.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRUOeSWfegKURoHElJW3Z_IVMeN8Ka-AFRmgG69IAZBranbtXt9ggProUf-Vyo6PyAL_78ceKXPS6tBl7FbRGYpTyYnB1qAZU1xjtFYbowaD9urCLNcDskE18Fl9DpCHXiXE12aJxy7TtU/s320/aIMG_9160.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Uiteindelijk wordt het 19:30 voordat de officiële overdracht van het sponsorgeld plaats kan vinden. Dat is dan meteen zo'n beetje het laatste dat gefilmd en gefotografeerd moet worden. Morgen begint voor de monniken het Grote Bidden. Voor ons zit het "werk" erop. We zullen alleen ten afscheid alle monniken nog op iets lekkers trakteren. En dan 's middags Bodnath, de grootste Stupa van Azië bezoeken. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1948528511805470661.post-79248610086334624572013-02-20T16:38:00.001+01:002013-02-20T16:38:32.867+01:00Hilariteit<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
19 februari<br /><br />Om 5 uur begint de dag hier in Phuntsok Chokiyling. Op de kamers waar het begin van de dag gefilmd zou worden was iedereen al ruim op tijd wakker. Van onder de dekens werd giechelend bekeken hoe Paul met een lampje op zijn hoofd binnenkwam, gevolgd door Renate met de camera. Na het opstaan volgden de andere ochtendrituelen, waaronder het dekens vouwen. Dat is een uiterst precies werkje. Je kunt als monnik je bed niet zo maar even rechttrekken. Dan is er een eerste opstelling op het plein, waarbij de monniken hun gelofte herhalen dat ze een goede Boeddhist en een goede monnik zullen zijn.<br /><br />Zo zijn er al een paar uur verstreken voordat er ontbeten kan worden. Om 9 uur wordt er weer opgesteld op het plein, waarna de monniken de tempel binnengaan voor een tsog (Sanskriet: puja, Nederlands: gebedsdienst) om geluk af te roepen over de Dharma. De opstelling en volgorde van binnengaan zijn nadrukkelijk vastgesteld, zoals dat vroeger bij mij op de RK Sint Carolusschool voor Lager Onderwijs aan het Haagse Westeinde ook het geval was: opstellen in volgorde van jaargang en ook in die volgorde afmarcheren naar binnen. Wat wij niet hoefden was onze schoenen laten staan. Hier is het een mooi beeld om alle monniken op hun slippers (veelal clogs) te zien staan en dan rij voor rij weg te zien lopen met achterlating van hun schoeisel. <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhppq7gx5e3aKd20RB72vukXU88SDWcgHQh5iZeTLrNHVKK2muEuIo9zifIpqltXW-GJtBeLOje2TYOabYq8Mvzw4t8oje4g64j9FoaDsOOMSrQqZOrh9rkuuUi2a7qbKrGZdkhAzVr3pFe/s1600/aIMG_8971.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhppq7gx5e3aKd20RB72vukXU88SDWcgHQh5iZeTLrNHVKK2muEuIo9zifIpqltXW-GJtBeLOje2TYOabYq8Mvzw4t8oje4g64j9FoaDsOOMSrQqZOrh9rkuuUi2a7qbKrGZdkhAzVr3pFe/s1600/aIMG_8971.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwT__vg2OnfKydAX6KMVg-RS4thFx1RClJHkGS7_EUb7CwMbA6Yt4j6s4G4u055HQcydJ35QjLUPeE4noPwOw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /><br /><br />
<br />
Na de tsog is het tijd voor lessen. De klasjes zijn op de begane grond van het slaapgebouw. Er is niet altijd een leraar in de klas; de leerlingen worden aan het reciteren gezet en als je buiten rondloopt kan je prima in de gaten houden of het goed gaat. Een minimaal verschil in klankhoogte heeft soms een compleet andere betekenis tot gevolg in het Tibetaans. Bij de ouderejaars kan dat tot grote hilariteit leiden. Ook wat dat betreft is het verschil met hoe het er bij ons op de scholen aan toegaat niet zo groot als het lijkt. De strakke regels bestaan bij ons niet meer, maar de duidelijkheid is daarmee ook verdwenen en in hoeverre we daar nou zo veel gelukkiger van geworden zijn is maar de vraag. De onderlinge verhoudingen tussen ouderejaars en de jongsten, de geintjes, soms de ruzietjes, ze zijn hier net zo als bij ons.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2ZhGNi_UFwWz-jxklx3K1mXD9F4zSky46TwGqOdZwUtu8OP3PAfXzSPab2H10RMmFKLZ2PKM4wCa38joLD90Ngghyphenhyphenh55UlVA4Q3bG8zt4LUj7hasZPLjzKL88wLMrUH1Ubl7-uppla5jp/s1600/aIMG_9004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2ZhGNi_UFwWz-jxklx3K1mXD9F4zSky46TwGqOdZwUtu8OP3PAfXzSPab2H10RMmFKLZ2PKM4wCa38joLD90Ngghyphenhyphenh55UlVA4Q3bG8zt4LUj7hasZPLjzKL88wLMrUH1Ubl7-uppla5jp/s1600/aIMG_9004.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />Ook de rollen in de klas zijn herkenbaar. Je hebt degenen die serieus leren, de schreeuwerds, de stillen, de grappenmakers. Als je buiten staat hoor je steevast één stem luid boven de andere uitkomen; als je binnen loopt zie je in de hectiek van harde en zachte stemmen, en van leerlingen die even afgedwaald zijn of moeten lachen omdat jij er ineens staat, altijd een paar monniken die geconcentreerd gestaag doorgaan en zich door niets van hun pad laten brengen.<br /><br />Tussendoor heeft Mieke alle monniken op de foto gezet, zodat de files weer van een actueel portret kunnen worden voorzien. We zullen er straks thuis een boek van maken en dat opsturen; in het algemeen levert het bekijken van foto's veel lol op.<br />
<br />
<br />
<br />
Een bezoekje aan een tempel in de stad valt in het water door een algemene staking. Er rijden geen taxi's en bussen, en lopen is geen optie. Als alternatief krijgen we een rondleiding door de bovenste twee etages van het klooster, die normaliter niet toegankelijk zijn. Er bevinden zich onder meer de kamers van Gosok Rimpochee en van HH de Dalai Lama (foto) en de Panchen Lama.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP3btzDYn27_9eoN0GP4fFWIAO9lS217GlEIz203WwXuYoLvP94tLvyeX4Q4xzFRSlmhmaZBiVRutNiKfgPqGuUXTsRFBPIdf43ATI69bMjibrak3aNDi5UtuBmDm0bmi0YleHzX_qdwZC/s1600/aIMG_8993.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP3btzDYn27_9eoN0GP4fFWIAO9lS217GlEIz203WwXuYoLvP94tLvyeX4Q4xzFRSlmhmaZBiVRutNiKfgPqGuUXTsRFBPIdf43ATI69bMjibrak3aNDi5UtuBmDm0bmi0YleHzX_qdwZC/s1600/aIMG_8993.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br /><br />
Erg mooi om te zien is hoe zelfs de jongsten fanatiek staan te debatteren met elkaar. Den Haag Vandaag zou een veel aantrekkelijker programma worden als het er in ons parlement net zo heftg aan toe ging.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxJRX4a-qxVe3lXgTRAyhzgkI_NBWrEbIXd_zSwxPztug9_7RTTNmz6_OTRnNdW53Fr141SvT2OcF1Sstwh4b0NBZgSrAS2juDrKXDojKL31Z3GCwnMoDp9YDUPwwdk30K48r6bDfKKlXw/s1600/aIMG_8989.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxJRX4a-qxVe3lXgTRAyhzgkI_NBWrEbIXd_zSwxPztug9_7RTTNmz6_OTRnNdW53Fr141SvT2OcF1Sstwh4b0NBZgSrAS2juDrKXDojKL31Z3GCwnMoDp9YDUPwwdk30K48r6bDfKKlXw/s1600/aIMG_8989.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
De tsog van 's avonds is veel lawaaiiger dan die van 's morgens. Dat is nodig omdat de beschermgoden aangeroepen moeten worden en daarvoor helpt veel getrompetter en getrommel. Na de tsog zijn er opnieuw lessen. Een mooi gezicht om in de donkere avond de verlichte ramen van de klasjes te zien, met daar achter de reciterende monniken.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e-zZuTnl68si4k6XntZx6qlLq6VP3i58IjKatFWCRhyphenhyphenCd_sg4AmguifBU2BfgpI34ACIYIlS6ycDkx3LNa8F84DvceZ7DlWA8OfKQ7AhBv7eLAbaJSFEEpBHdVEBgFnXp6U02dYvSVK8/s1600/aIMG_9013.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e-zZuTnl68si4k6XntZx6qlLq6VP3i58IjKatFWCRhyphenhyphenCd_sg4AmguifBU2BfgpI34ACIYIlS6ycDkx3LNa8F84DvceZ7DlWA8OfKQ7AhBv7eLAbaJSFEEpBHdVEBgFnXp6U02dYvSVK8/s1600/aIMG_9013.jpg" height="180" width="320" /></a></div>
<br />Om een uur of 9 komen Tsering Choepel en Aku de resultaten van het filmen totnutoe bekijken. Het is uiteraard nog ruw materiaal, maar ze zijn er zeer tevreden mee. Aansluitend hebben we een interessante discussie waarin ze uit de doeken doen waar met name de jonge monnikjes over debatteren. De basis ligt vooral in het waarnemen via de verschillende zintuigen, en het je vervolgens afvragen of die waarneming wel klopt. Het vaststellen daarvan werkt feitelijk andersom dan bij ons. Zodra er iets benoemd kan worden wat niet past in de waarneming is die waarneming onjuist. In onze wetenschap wordt een veronderstelling voor waar aangenomen totdat het tegendeel bewezen is. Onze wetenschap gaat daardoor stukken sneller, maar de Tibetaanse is minder foutgevoelig. Diederik Stapel had in Tibet geen kans gekregen. Helaas ging de discussie een beetje boven de pet van de tolkmonnik, waardoor we niet verder de diepte in konden. Al met al wel een onverwacht mooi slot van de dag.</div>
Françoishttp://www.blogger.com/profile/13595303396236129592noreply@blogger.com0